| Aurora
No dobra, komputerku. Punkt dla ciebie. Rozejrzała się dookoła, starając się nie rozsiewać wszędzie kropel wody ściekającej jej z płaszcza. Interesujące mieszkanie. Spojrzała na kałużę wody rosnącą coraz bardziej u jej stóp. Zaczerwieniła się. O, rany.. zaczęła, spoglądając na Angelę z zakłopotaniem. Mam nadzieję, że twoja podłoga dobrze zniesie taką ilość wilgoci.. To znaczy... Przepraszam za bałagan. Może poczekam na was na zewnątrz? I tak musimy iść po tego.. Dire.. Postaram się tu wrócić i pomóc ci to posprzątać. Mam nadzieję, że idziesz z nami.. Błysk w oku. Zapowiada się niezła zabawa. To mówiąc dotarła do drzwi i wyślizgnęła się na zewnątrz, kapiąc dookoła wodą.
__________________
- Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja.
- (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada. |