Mira

Da formalności przypomnę skład:
· tropiciel/spec od survivalu James R. Kent - Kerm
· konsultant do spraw zjawisk paranormalnych Edward A. Crowley – K.D.
· sierżant sztabowy Christopher Lane – Kitsune
· II pilot, sierżant Kate Anderson – liliel
· podporucznik Charles Straffey – Kutak
· młodszy chorąży Jake M. Scott – Angrod
· I pilot, podporucznik Marti 'Junior' Wolf – DrHyDe


W panelu graczy umieszczę Was w kolejności stopni wojskowych (cywile na końcu :P), aby każdy wiedział komu może rozkazywać, a kogo musi słuchać. Dobra wiadomość dla cywili: wy podlegacie bezpośrednio tylko majorowi.


Żeby uniknąć nieporozumień, zbiór zasad grzecznego pisarczyka:

- Tradycyjnie: piszemy po polsku, w 3 os., do tekstów wypowiadanych przez postacie używamy kursywy i ogólnie staramy się, żeby posty były czytelne.
- Mechaniki nie ma, ale może się zdarzyć, że poproszę Was o rzut kością – jako wydarzenie losowe. Generalnie jednak stosuję zasadę, że dobra passa postaci zależy od zaangażowania gracza. Mam brzydki zwyczaj zostawiania w kiepskich sytuacjach (lub wręcz uśmiercania) bohaterów należących do graczy, którzy w danej kolejce nie odpisali lub zrobili to na „odwal-się”. Graczy pomysłowych i sumiennych natomiast nagradzam jakimiś bonusami (np. No to dostajesz plecak, możesz sobie wymyślić 5 przedmiotów, które w nim znajdziesz).
- Od momentu pojawienia się mojego posta macie równo tydzień na odpisanie. Jeśli ktoś z jakichś przyczyn (innych niż lenistwo) nie może odpisać, wystarczy mnie uprzedzić w komentarzach lub na PW. W takich przypadkach nie robię problemów.
- Co do ilości postów nie chcę Was ograniczać, pamiętajcie jednak, by w interakcjach między Wami dawać wszystkim możliwość zareagowania (żeby nie było sytuacji, że 2 osoby mają już po pięć postów i tym samym pogoniły do przodu akcję, a inni wciąż nic nie napisali). Generalnie 1 post na tydzień mnie zadowala, gdyż bardziej zależy mi na jakości niż ilości.
- To jest storytelling, więc możecie również operować tłem sesji (NPCami), o ile nie będzie to miało wpływu na samą fabułę (jeśli nie jesteście czegoś pewni, warto skonsultować to ze mną na PW).
- W przypadku sporów zdanie MG jest decydujące, aczkolwiek zawsze możecie próbować mnie przekabacać. Jestem otwarta na Wasze prośby i pomysły pod warunkiem, że mają one głębsze uzasadnienie niż „bo ja tak chce”.

- Prosiłabym, żebyście w pierwszych postach zwrócili uwagę na wygląd swoich bohaterów, opisali ich nawyki, typowe gesty czy ruchy mimiczne.
- I druga prośba: Chciałabym, aby każdy dostarczył mi (powiedzmy w przeciągu tygodnia) zdjęcie swojej postaci z dzieciństwa (Angrod jest z tego zwolniony, ponieważ taką fotkę zawarł w KP).

- Avatary Waszych postaci sama ustawię, ale jeśli ktoś chciałby zmieniać, to jedna zasada: szerokość 200 pikseli, a wysokość nie większa niż 300.

Mój post zaczynający sesję będzie jutro, czyli w poniedziałek... i to chyba tyle informacji na początek.

Spytam, jak pan major:
Są jakieś pytania natury technicznej (bo te, dotyczące samej sesji, będziecie mieli okazje zadać już jako postacie)?
Jeśli nie, to ładnie przywitać się i odmaszerować.

--------------------------------

WYOBRAźNIA


Generalnie każde użycie wyobraźni to akcja zakończona sukcesem. Wiążą Was tu tylko trzy ograniczenia:
1. Wasza wyobraźnia działa tylko w obrębie wyspy.
2. Ktoś może zanegować lub zneutralizować Waszą myśl, swoją myślą.

Np. Kent myśli sobie, że wielki kokos spada z drzewa na głowę O’hrurga. Major zauważa kokos, więc ten nagle rozpryskuje się nad jego głową, a z wnętrza wylatuje masa motyli.

Zasada: Gdy wyobrażacie sobie coś, co ma wpłynąć na inną, przytomną osobę, która również potrafi korzystać z wyobraźni (tę moc mają tylko dzieci), to wpierw w poprzednim swoim poście rzucacie k10.
1-5 - oznacza sukces – stało się to, co planowaliście.
6-10 – porażka, wtedy musicie się skontaktować ze mną, żebym określiła wynik akcji.

3. ... jeszcze nie zdradzę.

Fajne, nie? Ale... nie ma nic za darmo.
Im bardziej używacie wyobraźni, tym bardziej stajecie się mentalnie dziećmi. Obecnie bowiem jesteście dorosłymi w ciele kilku/ kilkunasto-latków.

Jak działa system punktów wyobraźni, opisałam w poniższej tabeli:

***

Tabela:

10 – masz pełną świadomość dorosłego
8 – szczerze okazujesz emocje, odczuwasz coraz większą chęć do zabawy
5 – zaczynasz nabierać mentalności dziecka, przez co zmieniają się Twoje wspomnienia (np. szkolenie wojskowe coraz częściej wydaje Ci się zabawą w wojnę), mieszają ci się fakty i osoby (np. żona staje się matką, syn – bratem)
2 – z dorosłego życia pamiętasz jedno, może dwa przełomowe wydarzenia i kilka twarzy, choć nie umiesz ich dopasować
0 i niżej – zapominasz o wszystkim co wydarzyło się poza wyspą, jesteś całkowitym dzieckiem

***

„Koszty” stosowania wyobraźni określa MG, wg poniższego schematu:

-1 – podrasowanie jakiejś umiejętności (np. skakanie wyżej, szybsze bieganie) lub zrobienie czegoś prawdopodobnego (znalezienie owoców na drzewie)
-2 – przemiana jednej rzeczy w drugą (przy czym przynajmniej jedna cecha powinna być wspólna np. wielkość, albo kształt)
-3 – stworzenie czegoś z niczego, „z powietrza”
-4 – zrobienie rzeczy nieprawdopodobnej (np. zamiana w Supermana)

Np. Kent myśli sobie, że wielki kokos właśnie zerwał się z palmy i spada z drzewa na głowę O’hrurga (Kent: -1). Major zauważa kokos, więc ten nagle rozpryskuje się nad jego głową, a z wnętrza wylatuje masa motyli (O’hrurg: -2). Domyślając się, że to Kent jest sprawcą, major wysyła na niego motyle, które zaczynają bić chłopca po twarzy skrzydełkami (O’hrurg: -1).

Kent: 10 – 1 = 9
O’hrurg: 10 – (2+1) = 7

 

__________________
Konto zawieszone.