| Szon opadł na poduszki, słuchał głosu kobiety uspakajając się powoli. Spostrzegł także innych mężczyzn wchodzących do pokoju, będących według słów Deidre wilkołakami. W czasie gdy mężczyzna zajmował się ranami Szona , chłopak poderwał się gwałtownie, jego twarz wykrzywił grymas przerażenia.
- Nie mogÄ™ tu zostać muszÄ™ pÄ™dzić – ponownie opadÅ‚ na poduszki przeistaczajÄ…c siÄ™ momentalnie w wilka.
Jego przeciągły zew rozbrzmiewał smutkiem strachem i uporem. Był zrozumiały dla wilkołaków, lecz Deidere nie wiedziała cóż takiego wywrzaskiwał Szon.
[ukryj=Khemi]- Moje szczeniaki. Nie szczep, nie moje, moje. Niebezpieczeństwo. Szybko biec do wielki dom, nieszczęśliwych biednych ludzi.[/ukryj]
Rozpaczliwie próbował ucieczki skoczył upadając na podłogę. W tej samej chwili przyjął postać prawie człowieka urósł i jego rysy pogrubiły. Z gardła dało się usłyszeć słowa.
- MuszÄ™ siÄ™ tam dostać – poczym zmÄ™czony opadÅ‚ na podÅ‚ogÄ™.
__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975
Ostatnio edytowane przez Cedryk : 25-03-2008 o 21:38.
|