Lio

Pierwsza noc w celi, zimnej, brudnej, pozbawionej jakiegokolwiek dostępu do słońca. Nikt z was nie zmrużył nawet oka, trudno się dziwić, tutaj ludzie po latach odsiadki mają nadal problemy ze zmrużeniem oka i popłynięciem do słodkiej krainy snów. Ponieważ, trafiliście do Alcatraz jednocześnie i to w wyjątkowo małej "dostawie", bo składającej się tylko z was samych, otrzymaliście jedną celę. Oprócz dwóch piętrowych łóżek i muszli, nie ma tam absolutnie nic.

Nie byliście w stanie stwierdzić, o której godzinie dokładnie włączyła się piekielnie głośna syrena, ale po krzykach tych, który jednak zdołali zasnąć, bez problemu można było stwierdzić, że jest cholernie wcześnie.
Śniadanie, spacerniak, cela, kolacja, tak wyglądał wasz dzisiejszy plan zajęć.
Nie mając innego wyjścia, założyliście zeszmacone, szare uniformy i ruszyliście w stronę stołówki, które niczym szczególnym nie mogła się pochwalić, tylko niby po kiego chciałaby posiadać coś szczególnego?

Kiedy wczoraj tu przyjechaliście zostało wam wyłożonych kilka podstawowych zasad rządzących tym miejscem.
Pierwsza brzmiała: Jesteście kupą gówna.
Druga, to było chyba coś koło tego: W tym więzieniu istnieją tylko dwa rodzaje kar, dołek i śmierć.
Dołek to nic innego jak dziura w ziemi, około dwadzieścia takich wykopano na środku placu i ogrodzono siatką. Każda z dziur przykryta jest deskami, wokół których owinięto drut kolczasty, więc nie było możliwości ocenić ile liczą sobie głębokości. Jak jednak mówi stare przysłowie, wszystko w swoim czasie.
Trzecia i zarazem ostatnia zasada brzmiała: Ja, Tom McKnight jestem tu bogiem.

 

__________________
Może być sto postaw i ułożeń miecza, ale zwyciężasz tylko jedną.
- Yagyū Munenori