| Chwytam Vespera za koszulę i przyciągam jego twarz do mojej, tak że druid musi stać pochylony. Upuszczam w tym samym czasie topór na ziemię, żeby dać innym znak, że przynajmniej na razie nie chcę walczyć.
- Ty natomiast masz chyba problemy z oceną sytuacji - mówię szeptem. - Nawet jeżeli tamci dwaj by ci pomogli nie jest powiedziane że byście wygrali, a Ty byś zginął na pewno. I zwróć może uwagę na to, że jestem krasnoludem i oczekuję szacunku jaki mi się należy. Do tego gdybyś pomyślał przez chwilę, wiedziałbyś że to nie z mojej strony powinieneś obawiać się zdrady, więc po co te wszystkie tajemnice przede mną, podczas gdy tym dwóm mówisz wszystko?
Po czym rzucam nim na łóżko, podnoszę topór z ziemi i wychodzę. Chyba, że ktoś chce jeszcze czegoś ode mnie.
Idę do swojego pokoju. Podstawiam jakieś krzesło pod drzwi, żeby nikt przez nie, nie wszedł. Po czym czuwam jeszcze jakieś pół godzinki (chyba że już nie mam siły) i idę spać. |