Kaworu

Cread wszedł do gospody, i niewiele myśląc, usiadł w rogu komnaty. To był błąd.

Jego nie wzbudzające podejrzeń zachowanie na nic się zdało. Spodziewał się wszystkiego. Tajnego stowarzyszenia, wymuszającego podanie hasła przed uzyskaniem informacji. Spitego, półprzytomnego krasnoluda, od którego łatwo wyciągnie potrzebne informacje. Specjalnej uwagi zwróconej na swoją osobę. Wszystkiego, poza jednym…

Klasycznym spotkaniem „zleceniodawca i najemnik przy kuflu piwa”.

Nie to jednak było problemem. Krasnolud znajdował się po drugiej stronie sali. W dodatku, Cread i mężczyzna stali w przeciwległych kątach pomieszczenia. Podstawy geometrii kazały sądzić, że odległość między nimi wynosi co najmniej o połowę więcej niż długość ścian pomieszczenia. Nie trzeba było specjalnych obliczeń, by stwierdzić, że szanse na podsłuchanie rozmowy wynoszą zero.

I tyle z planowania.

Gryf szybko przeanalizował sytuację. Mógł zmienić miejsce, w którym siedział. Ale to oznaczałoby natychmiastowe ujawnienie się. Kto zamawia wodę tylko po to, by przenieść się z nią na drugi koniec komnaty? Po za tym, rozmowa już się zaczęła. Zanim się przeniesie, może się skończyć.

Był jeszcze inny sposób…

Niewiele myśląc, Gawryn kucnął i zaczął wykonywać gesty dłońmi znajdującymi się blisko butów. Postarał się też, by jego usta znalazły się poniżej stołu. Środki ostrożności. Następnie, zaczął recytować:

Władco Wszystkiego, co Spisane
Ty, który nosisz w sobie wiedzę synów człowieczych
Oko obserwujące wszelkie stworzenie
Wzywam Cię i pokornie łączę się z Tobą
By za Twym przewodnictwem poznać
Tych oto, co stoją przede Mną
Wejrzeć w głąb Ich rzeczy
A przez nie w Twe Jestestwo

Czytanie Myśli

Gdy tylko skończył inkantację, wstał i chwycił menu. Dla zwykłego obserwatora wyglądałby na człowieka namiętnie studiującego pismo, który zapomniał okularów i jednocześnie obserwował salę.

Tak naprawdę, wprowadzał czar w życie.

Na papierowej kartce zaczęły formować się napisy, z początku niewyraźne, z czasem coraz bardziej ostre. Niebieskawe, świecące litery były widoczne tylko dla Creada. Odzwierciedlały one myśli osób obecnych w jego polu widzenia. Przez charakter pisma mag był w stanie poznać umysł innych ludzi. Osoby prostackie, niemądre i gapowate miały pismo pełne kleksów, chaotycznych zawijasów. Osoby inteligentne charakteryzowały litery pisane lekkimi, acz zdecydowanymi ruchami, ozdobne pętle i finezyjne znaki interpunkcyjne.

Pismo mówi wszystko o człowieku

To stare przysłowie doskonale oddawało naturę zaklęcia.

Teraz trzeba było tylko poczekać, aż litery ułożą się w słowa, a następnie zagłębić w lekturze…