| -ja?-
wolno i mozolnie jak ślimak
na jednej nodze dźwigam mój dom
po wyboistej drodze życia
przez piaski jałowych tęsknot
przez kałuże wylanych łez
omijając kamienie zdarzeń
zostawiam nikły ślad
w zielonych trawach nadziei
kryję rogi przed ręką losu
w kruchej, za ciasnej skorupie
i prę uparcie na jednej nodze
drugą tańcząc w chmurach
__________________
"Niebo wisi na włosku. Kto wie czy nie na ostatnim. Kto ma oczy, niech patrzy. Kto ma uszy, niech słucha. Kto ma rozum, niech ucieka" (..?) |