| Basia zamrugała oczami, starając się uporządkować myśli i to, co zobaczyła w swoich wizjach. Teoretycznie oddzielne obrazy jednocześnie pojawiły się w jej umyśle, budząc chaos. Zdezorientowanym wzrokiem spojrzała na Daniela, który właśnie wypatrywał kolejnej ofiary. I nagle zrozumiała.
- PADNIJ!!!
Rzuciła się w stronę żołnierza, ściągając go na ziemię. Szarpał się, lecz gdy podcięła jego nogi, nie miał wyboru.
- Co ty...?!
- Posłuchaj mnie. – Basia uparcie trzymała Daniela za mundur, nie pozwalając się podnieść – Posłuchaj! Wiem, gdzie są te bestie, które nas obserwują. Mogę ci to opisać, tylko posłuchaj mnie uważnie. Ile zostało ci naboi?
- No, cztery.
- Cztery cele i cztery naboje. – dziewczyna spojrzała poważnym wzrokiem na swego towarzysza. – Tego nie możemy spierdolić pod wpływem emocji. Pomyśl, że... każdy nabój to zadośćuczynienie tym, których straciliśmy. Pierwszy dla Drągala, drugi dla Dyzia, trzeci dla... Junaka, a czwarty - to ten najważniejszy dla Ciebie – dla Niusi.
Sanitariuszka odetchnęła głęboko, po czym starając się wyrażać jak najprecyzyjniej, zaczęła opisywać umiejscowienie poszczególnych obserwatorów szwabskich. Nie tłumaczyła Danielowi, skąd ma tę wiedzę. Może nawet lepiej, żeby nie wiedział...
__________________
Konto zawieszone. |