Kelly

"Przygoda z owcą"

Jest to kolejna powieść Murakamiego, którą czytałem po Na południe od granicy, na zachód od słońca. Według mnie, słabsza, co nie znaczy, ze zła. Ponadto tamta była typową, klimatyczną obyczajówką, ta natomiast stanowi ogniwo pośrednie pomiędzy kryminałem a science fiction. Romansowy wątek także się pojawia, lecz znaczenie ma drugorzędne. Czy to dobrze? Trudno powiedzieć. Murakami bowiem to mistrz łączenia gatunków, ale tu chyba coś nie całkiem zagrało. Przynajmniej bardziej przypadła mi do gustu Na południe od granicy, na zachód od słońca. Niby kryminał daje lepsze pole do wciągnięcia czytelnika w akcję, szczególnie takiego czytelnika, jak ja, który, chociaż bardzo lubi czytać, preferuje raczej luźniejszą lekturę, jednakże mam wrażenie, że coś tam nie jest do końca dobrze.

Początek jest świetny. Mamy tajemnicę, mamy mafię, mamy podziemie, mamy, dziwne polecenie, które główny bohater musi spełnić. Mamy także od razu cudowny motyw dziewczyny, która fascynuje uszami. Potem jednak, jakby coś się pogubiło. Murakami, wiadomo, pewien poziom utrzymuje zawsze, jednak odniosłem wrażenie, że trochę zbyt wiele tu dziwaczności, natomiast mniej opisu relacji ludzkich, czy przemyśleń. Moim zdaniem, najlepszy w tej powieści jest język, kreujący świetne dialogi, opisy, a to naprawdę wyższa szkoła jazdy, jeżeli balansuje się na pograniczu rzeczywistości i dziwacznego surrealizmu. Sytuacje, kreowane przez Murakamiego wydają się całkowicie na miejscu, właśnie, dzięki znakomitemu warsztatowi pisarskiemu oraz warsztatowi translacyjnemu Anny Zielińskiej-Elliott.

Pozostawiając Czytelnika sam niepewnym, czy niniejsza książka należy do grupy przyzwoitych przeciętnych, dobrych, czy też takich sobie pozycji wspomnę jeszcze, ze należy ona do serii Biblioteka Japońska, która była redagowana przez znawcę Kraju Kwitnącej Wiśni prof. Melanowicza. Niewątpliwie, rekomendacja pana profesora stanowi istotny argument dla każdego miłośnika japońskiej powieści.