Pycha Darken [Dierk Gros, Ginewra Meadow, Bereg] Cytat:
|
A Syn woźnicy bezczelnie patrzył się na nią z pożądliwym wzrokiem.
|
- Hola! Panienka powiedziała, żebyś szedł precz! Toć jej wola, to dla każdego kawalera świętość. A więc won parchu!
To wąsaty szlachcic przyszedł jej z pomocą. Był to znany we wsi ochlej i zawadiaka, lecz we łbie zostało mu jeszcze trochę rycerskiego patosu. Ubrany był w ciasno zapięty dublet. Wraz z nim jechało kilku, również wystrojonych, zbrojnych sług. Ot, chrzciny u sołtysa zaraz.
Bereg podkręcił zawadiacko wąsa, ręką wsparł się o rękojeść swojego ozdobnego miecza i rozpoczął swoją paplaninę.
- Nic tylko byście się po wsiach wałęsali i pannom dupy truli! Wojsko, psia ich mać! Za nic w was honoru i ogłady warchoły przebrzydłe! Nie to co rycerski stan. Powinniście brać z nas przykład i uczyć się jak się powinno zachowywać wobec dam, czy gdziekolwiek indziej. Psujecie tylko opinię ludziom oręża! Jedna rycerska chorągiew rozpędziłaby was na cztery wiatry. – Gdy już dostało się wojskowym, na chwilę przeniósł swoją uwagę na syna woźnicy. - I czego zęby szczerzysz matole? W ogóle wiesz ty synku którą stroną miecz się trzyma? Parchy przebrzydłe, parchy jak nic. Nie to co rycerstwo. Piękne, zbrojne, zdobne, paradne. – Ręką w rękojeść trzasnął. – Następnym razem, jak zachce wam się podszczypywać dziewki w MOJEJ WSI to was na pale ponabijam i waszego setnika też! Zapomniał już chyba, jak mu po mojej ostatniej interwencji rotmistrz plecy nahajką chlastał! Idziemy panienko. Zapraszam na chrzciny. Tam się lepsze trunki podaje niż to, co oni łoją…
P[3] C[1] N[1] O[3] G[2] L[2]