| Sara szła powoli, starając się trzymać blisko Eidura. Cienie rzucane przez idącą parę migotały niespokojnie, czasem wydawało się Sarze, że coś porusza się w mroku, innym razem myślała, że to tylko wyobraźnia płata jej ponure figle.
Przemoknięte ubranie powodowało, że drżała z zimna, o wodzie chlupoczącej w butach nie wspominając. Wizja ciepłej kąpieli wyglądała coraz bardziej nęcąco.
[user=1198,184,532,1153]Cieszę się słysząc Twe słowa, Eidurze. Nie chcę wnikać w powody Twej niechęci - w końcu to Twa prywatna sprawa -, ale również chciałabym znaleźć tę dziewczynę i usłyszeć jej wersję; choć nie mam pojęcia jak tego dokonać skoro nawet nie mamy jej portretu. Zresztą - czy nie uważasz, że samo czekanie na znak od pana Wilke już sugeruje, że nie chce on, byśmy dowiedzieli się o jej przybyciu pierwsi?
Poza tym wynajmując obcych ludzi aby zapłacić córce - równie dobrze mógłby nakazać to czeladnikowi, który przyjdzie nas zawiadomić, miałby pewność, że ten przekaże jej pieniądze. A skoro my możemy "utargować" część z nich? - tu krzywi się z przekąsem. Czy to nie znaczy, że dopuszcza do siebie myśl, iż zagarniemy je dla siebie albo wręcz skrzywdzimy jego córkę by je zatrzymać?
ChwilÄ™ idzie w milczeniu.
Masz rację, Eidurze, co do potrzeby zarobkowania, jednak.... - zamyśla się - jednak... - wydaje się, że Sara chce coś powiedzieć, jednak rozmyśla się w ostatniej chwili. Ech, może i masz rację. Każdy ma prawo żyć po swojemu i nic nam do tego. Chodźmy szybciej, zmarzłam już porządnie a Ty pewnie także. - Sara chowa głowę w kołnierzu płaszcza i przyśpiesza kroku. [/user]
__________________
[center:e3bddbfe0e]And I saw the beast rise up out of the sea, having seven heads and ten horns, and upon his horns ten crowns, and upon his heads, the names of blasphemy.[/center:e3bddbfe0e] |