mocca90

Jonathan nie odczuwał dużego zmęczenia, życie wyrobiło w nim wytrzymałość i mimo, że nie przywykł do takich warunków dawał sobie radę bez większych problemów. Na początku szedł na przodzie, ale po chwili wyprzedził go jakiś mężczyzna, który przedstawił się jako Szymon. Dobre wychowanie sprawiło, że również podał swoje imie.
- Jonathan - rzucił tylko.
Nie warto było mówić o sobie więcej w końcu nie znał tych ludzi. Pytanie kobiety idącej na tyłach zignorował gdyż zwykle nie starał się od razu ze wszystkimi zaprzyjaźniać, a ona najwyraźniej tak. Po chwili wyprzedziła go kolejna osoba, kolejny mężczyzna. Nic nie powiedział tylko głupio się gapił.
Pewnie szuka problemów, ale ja nie, więc dam mu spokój - pomyślał i zignorował spojrzenia mięśniaka.