Ehh... wiesz co? Może nie skaczmy już sobie do gardeł
Rzeczywiście zagiąłeś mnie z tym czuciem ruchu. Przeoczyłem chyba gdzieś to. Ale dobra wytknąłeś mi słabe strony mojego planu, więc teraz czas na twoje
1. Idąc przez domy tracimy czas, natomiast niektóre stwory przenikają przez ściany. Właściwie można podejrzewać, że wszystkie bo nie zaobserwowaliśmy żadnego który by tego nie robił. Szybciej przebędą więc naszą drogę.
2. Jeśli czują ruch, to nie ma różnicy czy idziemy po odkrytej drodze czy w ukryciu.
3. Dłużej bylibyśmy na zewnątrz i dłużej bylibyśmy narażeni na atak.
4. Dlaczego ślepo wierzysz temu duchowi? Ja wolę oprzeć się na własnych przeżyciach. Po za tym jest dość ospały i szczerze to nie robi wrażenia najinteligentniejszego.
5. Musiałbyś stracić czas na przekonywanie reszty gdzie iść i objaśnianie im którędy i w jakich grupach. Myślę też, że Feliks coś by namotał
Mój plan jest prosty choć jak wspomniałeś ryzykowny. Jednak nie jest to aż tak ogromna przepaść między założeniami "szczęścia" w naszych planach.
Ale myślę, że ta dyskusja nie ma większego sensu. Moja postać już rzuca zaklęcia. Jeśli chcesz przerwij jej. Myślę jednak, że nic to ci nie da. Potwory zapewne już wyczuły magię. Po za tym moja postać nie zapomniałaby tego Dantlanowi
Poza tym jesteś chyba ostatnią osobą na tym forum z którą chciałbym się kłócić :P Naprawdę wywarłeś na mnie bardzo pozytywne wrażenie
Tak więc co? Pokemon na zgodę? (Czemu tu nie ma żadnych emotek rąk :P)
