| [user=170] - Jeśli nie będzie ci to przeszkadzać, to chętnie bym spojrza...[/user]
[user=561] - Turbulencje są częste, szczególnie nad wodami.Jednak nie martw się, jakoś...[/user]
Po kolejnych klikunastu minutach lotu, gwar wśród pasażerów ucichł, a rozmowy zamarły w połowie słowa. Nie było słychać nic, nawet silników. Taka kompletna cisza zdarza jedynie zimą w górach, gdy nie wieje wiatr, a wokół ciebie piętrzą się skalne ostrogi. Wtem samolot zaczął się przechylać. Najpierw powoli, ledwo zauważalnie, ale potem już nie można było tego powstrzymać. Ludzie zaczęli wrzeszczeć, wpadać na siebie. Otwarte schowki wyrzuciły swoją zawartość bombardując te miejsca, które znalazły się na dole. Zapaliło się czerwone światło nad wejściem do części dziobowej:
[scroll:e5711cff37][glow=red:e5711cff37]FASTEN SEAT BELTS[/glow:e5711cff37][/scroll:e5711cff37]
Z głośników, których pewnie mało kto teraz słucha dobiega głos kapitana:
- ...spokój....turbulencja...wyprowadzić masz...obsług...miejsca
Dolną częścią samolotu powoli staje się boczna ściana z rzędem okienek. Widać w nich, jak przesuwa się niebieskie tło morza. Stewardessy nawet nie próbują niczego robić, bo chaos jest tak duży, że nie da się już go opanować. Jeszcze słuchać wołania o zapięcie pasów, ale tego już nikt nie słyszy. Większość ludzi czuje się jak zamknięta w klatce i nie wie, co się może zaraz stać. Szaleństwo spoziera zza niektórych par oczu. I pozostaje tylko krzyk i płacz.
__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._ |