| Przede wszystkim wampir w mojej sesji, podobnie jak inni nie-ludzie, jest paradoksalnie... ludzki. Jego kreacja we "wstępniaku" może sprawiać wrażenie parodii, ale wynika ona bardziej z lekkiego, przygodowego klimatu sesji, w którym mogą pojawić się elementy humorystyczne i to dość często (oczywiście obok innych, tych wzruszających, sensacyjnych etc.). Istotnym faktem jest z pewnością odejście od kreacji wampira jako arystokraty wśród nieumarłych. W moim rozumieniu wampir jest potworem, jakim postrzegają go ludzie, a nie eleganckim, nieco pysznym magiem, którym często jest w powieściach lub systemach rpg. Wąpierz z "wstępniaka" posiada pewne cechy charakteru zarezerwowane właśnie do wyniosłego arystokraty, co nie zmienia faktu, że jest tylko ożywieńcem, którego ciężko zabić. Tutaj przyznam, że kierowałem się powszechnym stereotypem wampira, który chciałem niejako przeciwstawić wilkołakowi i demonowi. Nie bez powodu "podpiąłem" pod pojęcie wampira również strzygę. Tym uproszczeniem chciałem osiągnąć efekt zobrazowania w wampirze wszelkich lęków prostego ludu przed potworami. Wampir jest dla niego strzygą, monstrum, upiorem, ucieleśnieniem zła, które porywa nocą dzieci i kusi niewinne dziewice. Podsumowując, pojęcie wampira jest w "Tajemnicy" bardzo płynne i w gruncie rzeczy niesprecyzowane (co daje również możliwość do popisu Wam jako przyszłym graczom).
Pozdr.
__________________
Wiejski filozof. |