| Thorn coś mamrotał od rzeczy. Dało się słyszeć. Esti dopiero teraz zauważyła, jak szybko zrobiło się już ciemno. Przełączyła na termowizję aby dokładnie widzieć, z której strony Thorn ma "koleżkę". Naprawdę nie był w dobrym stanie. Być może snajper trafił go na tyle paskudnie, że nie będzie się już on nadawał kompletnie do niczego. Szkoda, bo niezła z niego pupcia była...
- Tak, mamy dla ciebie ampułkę! Ale nie jesteś sam. Masz towarzystwo! Jeśli wszystko gra, to niech się pokaże. Wyjdźcie pierwsi.
Esti uważnie obserwowała otoczenie. Była już lekko zmęczona i przewrażliwiona na punkcie obcych. Może ciężko było jej to przyznać, ale bała się spędzić noc w tak głuchej dziczy. Wolała hałas miasta, szum przejeżdżających obok jej okna AVałek, mrugające audioreklamy, odgłosy awantury spod 1341. Przyszedł czas przyznać się ze wstydem, że nie przygotowała się na tą misję należycie. Zacisnęła zęby ze złości. Nie, nie podda się. Jeszcze nie teraz. Była przecież solosem a nie byle dziwką z Safari Blue.
Ręce zaczęły się jej trząść. Reakcja na niedawno użyty dopał. Sięgnęła po pastylkę. Possała. Syntetyczna mięta rozeszła się przyjemnie w jej ustach. Przechodziło.
Jej Arno grzało się już w dłoni.
- Thorn! Kurwa, wszystko ok? - zaczęła się już niecierpliwić, co w jej stanie mogło zaowocować użyciem broni. |