| Gdy strażnicy zażądali od Ważki i jego towarzysza odwalenia za nich ciężkiej roboty, Vazes zrozumiał, że musi się natychmiast ulotnić.. Dyskretnie oddalił się od Argona i zgrai osiłków. Niezauważenie odskoczył na bok drogi i zanurkował w niewielki busz. Swe schronienie znalazł w skalnej wnęce, ukrytej za rozłożystym krzakiem.
- Dobra, tu mnie nie znajdą - szepnął do siebie, z cwanym uśmieszkiem na twarzy.
Główną zaletą jego kryjówki była możliwość w miarę dobrej obserwacji otoczenia, przy jednoczesnym pozostawaniu niezauważonym.
- Ha, naiwni! Ja wam za woła robić nie będę - przyznał cicho Ważka. Jak zwykle w takiej sytuacji, gratulował sobie sprytu.
Nagle cherlawy amant zauważył, że jego nowy przyjaciel mówi coś jakby do siebie. Vazes szybko jednak zorientował się, iż Argon chciał przemówić do niego. Jak duże musiało być jego zaskoczenie, gdy nie znalazł Ważki obok siebie.
- Głupek...
__________________
Gadu: 1691997, zadzwoń! ;'x |