| Po raz kolejny okazało się że na wsi kultywowane są najlepsze pomysły na przeżycie gdy wokół nie było ku temu warunków. Tradycja, umiłowanie gorzałki i odpowiednio dawkowanej pracy wyrabiała najlepsze odruchy w jej wybitnych synach. Każdy chłop wie że wracając w sobotę w nocy z pobliskiej karczmy lepiej zapukać do drzwi niż je wyważać. W końcu żona mogła się zabarykadować....
Na szczęście Charon okazał się całkiem rozmownym jegomościem. Cecha to dość popularna wśród członków szeroko rozumianego ministerstwa transportu. Inna ich cechą było zawyżanie cen. Jędrzej aż się wzdrygnął na myśl jak niektórzy wykorzystują innych tylko by realizować swoje cele. Na szczęście on taki nie był...
-Czyli mówisz że z gorzały nici. Hmm bałem się że to powiesz ale pozwól jeszcze chwilkę.
-Mówisz że przybywają tu różni od Kruka. Czyli mam rozumieć że nie jesteśmy tu jedyni? W ciągu ubiegłych dni przerzucałeś kogoś? O ile to nie będzie nie dyskrecja ale wolałbym wiedzieć kto może mi wbić sztylet w plecy...
Pomimo że starał się wypytywać Charona o wszystko Jędrzej nadal był miły i się uśmiechał. Wyrażał się może i śmiesznie czasami ale na pewno nie robił z tego tabu.
Teraz natomiast mógł się popisać w końcu czymś co powinno być jego domeną. No choć trochę bo nie miał zamiaru głośno mówić że zna się na drzewkach, ptaszkach czy też innych żyjątkach bardziej niż elfy. A co do tych ostatnich to nie był do końca przekonany. Jakoś za dużo ich tu było. A jeszcze bardziej że zachowują się dość dziwnie.
-Mówisz że owoce są jadalne, kora popękana a liście takie nietypowe. Najpierw stawiałem na orzech może leszczynę ale prawidłową odpowiedzią będzie Kasztan jadalny według niektórych nazywany również i Castanea sativa
-Chyba że się mylę? |