Był to letni wieczór, słońce chyliło się ku zachodowi. Niebo o kolorze czerwonym przechodzącym w złocisty. On usiadł na trawie wokół rozciągała się łąka ahh... jaka łąka rozciągały sie pagórki łąki które sprawiały wrażenie niekończących się. Powiewał lekki wiaterek który kołysał drzewami, pięknymi topolami stojącymi z dala od siebie. Quarion odpoczywał po ciężkim treningu. Był bardzo nie zadowolony. Od kiku tygodni nie została mu zlecona misja. Król kazał mu odpocząć. Lecz on uważał że nie ma czasu na odpoczynek. Wtsał zagwizdał dwa razy i z za jednego z pagórków przybiegł rumak. Biały muskularny koń.
***
Po godzinnym kusie dotarł do wrót miasta. Jadąc po brukowanych uliczkach w stronę zamku rozmyślał o wielu sprawach. Nawet nie zauważył jak stał pod bramą zamku. Właśnie chciał wjechać gdy usłyszał:
-
Quarion-był to silny męski głos i brzmiał znajomo. Odwróciwszy się zobaczył wiernego sługę króla.
-
Quarion, za mną! ***
Weszli do jendej z miejskich karczm usiedli po czym usłyszał.
-
Mam dla ciebie misję, ale to nie jest jakaś tam misja tu chodzi o losy całego świata. Przyjmujesz ją?- powiedział bardzo szybko męszczyzna
-
No nie wiem czy dam rade ale o co cho...- zaczoł mówić
-
Przyjmujesz ją?!- przerwał z zniecierpliwieniem
-
Tak jest!
***
Stał na dziedzińcu. Lewą ręką trzymał swą tarcze, Prawa zwisała wzdłuż ciała. Był zestresowany zazwyczaj znał wszystkie szczegóły zadania a teraz nie wiedział nic. Obok niego były 3 osoby.
-
Sharami, druidka. – powiedziała jedyna kobieta w drużynie –
Półelfka.
Druidka... nigdy nie współpracowałem z żadnym druidem. Myślałem, że ich zadaniem jest opieka nad lasem.
-
Bailey, wojownik.-powiedział człowiek
-
Kaldor Darett.- po dłuższej chwili ciszy odparła 3 osoba stojąca obok niego.
-
Adov Quarion, paladyn- uznał za stosowne powiedzieć tylko tyle ponieważ nikt inny nie mówił więcej a on nie lubił się wyróżniać.