Dwanascie mil od LSD 
Zima byla bezlitosna. Sople lodu opadaly ze zniszczonych, cerkiewnych lukow okien. Biegnac od zaulka do dziury po bombie zauwazyl skulone, placzace dziecko. Chlopiec, ktory najprawdopodobnie sie zgubil... Lub zgubil reszte rodziny; placzaca matke, ktora ze stanu najwyzszej paniki nie wydostala sie do konca zycia... Chlopiec mial sile by trwac pomimo bomb. Jego kolana podkulone byly gleboko pod brode, jego plecy wciskaly sie w pol strzaskany mur kamienicy, jego szpony zaznaczone byly gleboka czerwienia.
Zaraz, zaraz, przystanal niepomny ryzyka. Szpony? Chlopca juz nie bylo. Musial pobiec gdzies...
Kogo potrzeba? Jednej, dwoch osob. Rosyjscy zolnierze czy cywile? W sumie bez znaczenia.
Okres? Przypuscmy II wojna swiatowa
Karta? Tu zaczynaja sie schody; Nie chce wiernego (czyt. wczuwania sie w...) wizerunku rzemieslnika, zolnierza, rolnika etc. Chce karte, ktora pokaze mi osobe bez zbednej techniki. Moze byc ktokolwiek byleby wierzyl ze Stalingrad jest miejscem niebezpiecznym w dobie oblezenia i byl na tyle naiwny by wierzyc, iz gospodyn (i inne odmiany) nas uratuje. Nie daj boze by postacie wierzyly w cthulu itp. Ot zolniez czy mlynarz jednak musi byc prosto- linijny (na miare czasow). Umiejetnosci/zdolnosci/atrybuty ustale z graczem. Preferencje: pewnie ze wam powiem. Zaraz mi przyslecie N klonow.
Kto sie dostanie? Ktos kto poszedl kiedys do parku i wiewiorka przyszla do jego wyciagnietej dloni, bo wie jak wabic wiewiorki.
Tryb sesji: Zakladam raz na tydzien, storytelling. Moze byc inaczej...
Zgloszenia: Tutaj.
P.S. Nie musicie mi mowic ze ciezko o wiewiorke w Stalingradzie. To bylo jedynie przyblizenie...
Zapraszam