| Kobieta przez krótką chwilę wtykała ciekawie palec w galaretowatego stwora leżącego na jej nogach. Glut drgnął delikatnie, co sprawiło, że kobieta nabrała przekonania, że jest to istota żywa. W bladym świetle księżyca wpadającym do pokoju przez okno, które dla Noiu wydało się być barierą nie do pokonania, niewiele było widać. Kobieta wzdrygnęła się z przerażenia. Powoli zabrała nogi spod kołdry, na której leżało coś ciężkiego i miękkiego i gapiąc się na zielonego, który zupełnie poszarzał, wstała z łóżka. Pozostałych dwóch nawet nie dostrzegła. Skierowała się w stronę drzwi pokoju, gdzie znajdował się włącznik światła. O ile Noiu planował ją ochlapać pianą, nie zrobił tego, bo zdążyła odejść. Do drzwi nie miała daleko, ale... poruszała się powoli. Dopiero teraz dostrzegli, że to nie była dziewczyna. Była staruszką. Mieli chwilę czasu na podjęcie decyzji. |