lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

NHunter · 15-07-2009, 13:12

Menażeria Muzzazira wyglądała dokładnie tak, jak wyobrażał ją sobie Hawkwood. Smród zwierząt i paskudne klatki oraz tłumy gapiów, którzy w normalnych warunkach przy spotkaniu z eksponatami zostaliby zjedzeni, stratowani lub po prostu rozszarpani na strzępy. Chłopak westchnął ciężko i podszedł do klatki, z askorbitą. Splótł ręce na piersi i beznamiętnie patrzył na ohydnego insekta. Już sobie wyobrażał, jak będzie wyglądała dyplomacja z tą rasą. Miał przed oczami wspaniały obrazek przedstawiający obrzydliwe robactwo wypełzające z jego gnijących wnętrzności.
W pewnym momencie Andiomene – blada jak ściana – opuściła ich i udała się na rozmowę z „właścicielem” askorbity. Sunne uśmiechnął się nieznacznie do siebie. Ach te kobiety. Niemal wszystkie reagowały tak samo na widok jakiegokolwiek robactwa. Piski, krzyki i irytująca panika, albo martwa cisza, wycofywanie się do tyłu i rzyganie gdzieś, gdzie nikt nie widzi. Valentine najwyraźniej należała do tych drugich.

Z czarnymi myślami w głowie udał się z powrotem na statek, razem z resztą drużyny, gdzie przesiedział resztę wizyty na tej niesamowitej planecie.

Niezbyt interesował się handlem. Nie był w tym dobry i właściwie nigdy tego nie lubił, więc posadził się na mostku, razem z Andiomene i Amxem. Usadowił się na fotelu w najbardziej rozleniwionej pozycji, jaką widział wszechświat i czekał, aż pozbędą się wreszcie golema. Gdy usłyszał dźwięk strzałów i wybuchów dobiegające z głośnika zerwał się jednak na równe nogi. Spojrzał na pozostałą dwójkę, ale na szczęście nie musiał długo czekać.
Biegnąć do ładowni, na moment wpadł do swojej kajuty i wyciągnął z torby karabin. Nie miał czasu przyglądać mu się w tej chwili. Teraz najważniejsza była jego skuteczność.

Zatrzymali się niedaleko wejścia. Przez chwilę nasłuchiwał strzałów, po czym rzucił ociekającym ironią tonem:
- Gratuluję udanych negocjacji z kupcami…
Przez krótką chwilę stał w bezruchu opracowując taktykę, a następnie rzucił się w głąb statku na poszukiwania masek tlenowych.
- Zaraz wracam – rzucił przez ramię, zanim zdążyli zareagować.

15-07-2009, 13:12	#129
NHunter Reputacja: 1	Menażeria Muzzazira wyglądała dokładnie tak, jak wyobrażał ją sobie Hawkwood. Smród zwierząt i paskudne klatki oraz tłumy gapiów, którzy w normalnych warunkach przy spotkaniu z eksponatami zostaliby zjedzeni, stratowani lub po prostu rozszarpani na strzępy. Chłopak westchnął ciężko i podszedł do klatki, z askorbitą. Splótł ręce na piersi i beznamiętnie patrzył na ohydnego insekta. Już sobie wyobrażał, jak będzie wyglądała dyplomacja z tą rasą. Miał przed oczami wspaniały obrazek przedstawiający obrzydliwe robactwo wypełzające z jego gnijących wnętrzności. W pewnym momencie Andiomene – blada jak ściana – opuściła ich i udała się na rozmowę z „właścicielem” askorbity. Sunne uśmiechnął się nieznacznie do siebie. Ach te kobiety. Niemal wszystkie reagowały tak samo na widok jakiegokolwiek robactwa. Piski, krzyki i irytująca panika, albo martwa cisza, wycofywanie się do tyłu i rzyganie gdzieś, gdzie nikt nie widzi. Valentine najwyraźniej należała do tych drugich. Z czarnymi myślami w głowie udał się z powrotem na statek, razem z resztą drużyny, gdzie przesiedział resztę wizyty na tej niesamowitej planecie. Niezbyt interesował się handlem. Nie był w tym dobry i właściwie nigdy tego nie lubił, więc posadził się na mostku, razem z Andiomene i Amxem. Usadowił się na fotelu w najbardziej rozleniwionej pozycji, jaką widział wszechświat i czekał, aż pozbędą się wreszcie golema. Gdy usłyszał dźwięk strzałów i wybuchów dobiegające z głośnika zerwał się jednak na równe nogi. Spojrzał na pozostałą dwójkę, ale na szczęście nie musiał długo czekać. Biegnąć do ładowni, na moment wpadł do swojej kajuty i wyciągnął z torby karabin. Nie miał czasu przyglądać mu się w tej chwili. Teraz najważniejsza była jego skuteczność. Zatrzymali się niedaleko wejścia. Przez chwilę nasłuchiwał strzałów, po czym rzucił ociekającym ironią tonem: - Gratuluję udanych negocjacji z kupcami… Przez krótką chwilę stał w bezruchu opracowując taktykę, a następnie rzucił się w głąb statku na poszukiwania masek tlenowych. - Zaraz wracam – rzucił przez ramię, zanim zdążyli zareagować. Ostatnio edytowane przez NHunter : 15-07-2009 o 13:17.