Idylla

Ellani zafascynowana słuchała każdego słowa. Spoglądała kolejno na każdego mówiącego i zapamiętywała jak najwięcej. Walka ze złem...

Nowe informacje, nowe doświadczenia, nowi anhiczele. Było to wszystko, czego oczekiwała po Erpegii. Nie nadawała się na rycerza, tym bardziej templariusza, ale skoro reszta tak chętnie się zgodziła, to stwierdziła, że też spróbuje. Zawsze to nowa przygoda i wyzwanie. A im ich więcej, tym ciekawsze staje się życie. Będzie miała o czym opowiadać, kiedy wróci do domu.

Podeszła nieśmiało do templariuszki na przodzie oddziału i zapytała cicho, tak żeby pozostali nie usłyszeli:

- A macie tam u was strawne jedzenie. Kocham kukurydzę i suszone warzywa, zwłaszcza marchewkę - zapytała i pokazała cztery przednie zęby. Konspiracyjny szept nawet jej się spodobał. Zawiedziona była jedynie faktem, że wykorzystywany został w tak pospolitej sprawie, jak jej żołądek.