Lunar

ładnie

Też się głowiłem.
Dead Magic I opisuje prastare wierzenia, choć niektóre z nich trwają do dziś. Sensu opisania niektórych nie dostrzegam. No bo zobaczmy:
Dead Magic opisuje:
- Subsaharyjską Afrykę - zgodzę się, nacisk na mroczne, czasem makabryczne kulty
- Mezopotamia - Babilonia także nie była przyjemnym miejscem dla człowieka prostego
- Mezoameryka - wyjątkowe krwawe obrzędy Majów czy Azteków
- Grecja i Rzym - filozofia i rozum. Gdzie tu Black Dog? Fakt. Rzym to okrutne imperium, i tutaj i tutaj sporą część życia zajmowały libacje i orgie. Ale paradigmą jest tutaj filozofia antyczna.. Na szczęście jest trochę makabrycznych kultów porozsiewanych po półwyspach i archipelagu Śródziemnomorskim, masa nawiązań do herosów i mitów. Szczerze nie wiem co o tym myśleć. Mało Black Dogowe.
- Koło Podbiegunowe - tak, wiary Arktyki, wreszcie coś naprawdę ciekawego i surowego jak sam klimat.

Dead Magic II opisuje inne kultury, jedne makabryczne inne zwyczajne. Mamy więc naprawdę ciekawą Polinezję (wuduizm!), Aborygenów, mitologię Hinduską (bardziej hinduscy od Eutanatosów i Akashiców), ciekawe spadkobierstwo Etrusków no i jakieś bzdety na końcu jak średnio mi tutaj podchodząca mitologia nordycka, europejski szamanizm.

Sam nie wiem co o tym myśleć. nie da się lubić na raz wszystkiego z takiego różnorodnego podręcznika.

Cudowni, cudowni, cudowni marzę by takimi zagrać. MG mógłby się doskonale spełnić (?bawić?) mieszając graczowi dziwnymi głosami w jego głowie. Nasilają się, kiedy się je ignoruje, a uspokajają gdy postępuje zgodnie z nimi. Szaleńcy w rękach niepojętych sił..
tacy Hunterowi Malkavianie. Hermit są w sumie podobni szaleństwem..
Pamiętam podręcznik Spektr. Nie wiedziałem co to, nawet na tytuł nie spojrzałem tylko odpaliłem. Możliwość grania niedobrymi widmami, to jest coś. Nie zgodzę się, że pragną tylko zagłady. Kiedy one są przesiąknięte złem, to nie mogą się na nim całkowicie skupić. Ich egzystencję nieprzerwanie narusza Psyche, przeciwieństwo Cienia. "Dobra" strona duszy nieustannie szepcząca jak nisko widmo upadło, jak bardzo jest potępione i bezsensowne, kusi obietnicami powrotu, uczuciami błogości i miłości niczym w białym klinicznym tunelu.
Dlatego między innymi, ten ocierający się o wierzenia w życie po życiu trudny temat, jest tak dobry.

Żyjące dla samego niszczenia stwory byłyby przecież nudne. Dlatego granie Waywardami, czy Spektrami, które nie potrafią mieć "normalnego" życia, pokojowej egzystencji, muszą ze sobą walczyć.

Marzę o tym podręczniku. Wreszcie Mag w stylu gotyk-punkowym jakim powinien być WoD. Zwyczajny Mag wydawał się być za mało WoDowaty..
Black Dog to ciekawa autokrytyka i autoparodia.
Hasło o Revenancie na wiki WoDa pisze bardzo ciekawie. Każdy komu nie podoba się metaplot WoDa zrozumie