| Wojtka oblał zimny pot, a serce miał już w gardle słysząc skrzypienie drzwi. „Cholera. Ktoś lub, co gorsza coś tu wchodzi. Wrócić się nie ma sensu, zwłaszcza że tam drugiego wyjścia nie ma.” Rzucił szybko okiem po pomieszczeniu, ale nie zauważył nic co by mogło by dać mu pewną ochronę. W stojącej nieopodal szafce zauważył poskładana szaty liturgiczne. Nie tracąc więcej czasu wziął wszystkie szmaty i porozcinał je tak aby miały jak największą powierzchnię po czym upadł na ziemię tuż obok drzwi wejściowych przykrywając się dokładnie podartymi ubraniami, zostawiając niewielki, ledwo widoczny prześwit żeby mógł coś zobaczyć. „Dobra. Muszę się uspokoić, bo inaczej cały plan weźmie w łeb jak będę za głośno oddychał. Mam nadzieję, że to coś, czymkolwiek to jest spróbuje wejść do tamtego pomieszczenia i zdążę uciec. Szkoda że nie mam czym go tam zwabić.” Wojtek leżał spokojnie, przytrzymując usta dłonią tak, aby nic nie było w stanie usłyszeć jego oddechu... |