| W tej samej chwili, wszystkimi wstrząsnął potężny dźwięk ... armat. Galeon przechylił się na wodzie, a liny którymi był przycumowany do pomostu napięły się bardzo mocno. Z luk armatnich wystawały jeszcze , kopcące się, osmolone armaty.
Pociski przecięły powietrze ze świstem, zapewne przyprawiając niemal o zawał serca Stormaka. Przeleciały bowiem niebezpiecznie blisko jego osoby. Inni też poczuć mogli nie mały dyskomfort, bo kule te przeleciały właściwie tuż nad ich głowami.
Po krótkiej chwili usłyszeli trzask łamanych desek, kruszenie kamieni. Ziemia pod ich nogami mocno zadrżała.
- Ha ! Na lewy i prawy cyc burdel matuli ! To była salwa godna szklanicy mego rumu !
- zarechotał Harvel , wymachując rękoma.
__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys" |