Imię i nazwisko: Adaia Aep’Sherill – „Rose”
Płeć: Kobieta
Rasa: Elf
Profesja: Łowca
Wiek: 96
Wzrost: 169 cm
Waga: 69 kg
Kolor oczu: Srebrny
Kolor włosów: kruczoczarne
Długość włosów: Do pasa, rozwiane
Znak Gwiezdny: Tłusty kozioł
Miejsce Urodzenia: Las Lorenn
Znaki szczególne: figura godna Wenus z Milos, gładka cera (no co ;d)
Cechy Główne:
Walka Wręcz: średnia
Umiejętności Strzeleckie: bardzo wysokie*
Krzepa: niska
Odporność: niska
Zręczność: bardzo wysoka*
Inteligencja: bardzo wysoka*
Siła Woli: niska
Ogłada: średnia
*Uwagi: to bardzo jest za zdolności takie jak błyskotliwość, strzelec wyborowy czy szybki refleks
Umiejętności:
wiedza (elfy), znajomość języka (eltharin), znajomość języka (staroświatowy), przeszukiwanie, sekretne znaki (łowców), skradanie się, spostrzegawczość, sztuka przetrwania, tropienie, ukrywanie się, kuglarstwo (śpiew), czytanie i pisanie
Zdolności:
broń specjalna (długi łuk), bystry wzrok, błyskotliwość, widzenie w ciemności, błyskawiczne przeładowanie, strzelec wyborowy, szybki refleks, twardziel
Ekwipunek:
Skórzana kurta, buty, rękawice spodnie, peleryna, Misdreavus - Miotacz cierni (Elficki długi łuk), Kołczan z 10 strzałami, Athrias & Gheyna (Elfickie sejmitary), Seph (koń z siodłem i uprzężą, klacz), juki dla konia, namiot, ubranie na zmianę, sztućce, miska, prowiant na tydzień, złota obrączka, 10 ZK
Wygląd:
Biały koń powoli przemierzał gęsty las. Siedząca na nim, przyodziana w lekką skórzaną zbroję i powiewającą na wietrze oliwkową pelerynę kobieta wyglądała na głęboko zamyśloną.
Czarne włosy opadały jej na plecy a jej srebrzyste oczy były jeszcze bardziej zamglone niż zazwyczaj.
Dopełnieniem tego pięknego widoku było jej zgrabne ciało i lekko falujące jędrne piersi…
Mimo to przewieszony przez plecy łuk i zaczepione o końskie siodło sejmitary dawały znać, że należy się z nią liczyć…
http://img237.imageshack.us/img237/6880/rosee.jpg
(nie oryginalne? może, ale nie zaprzeczycie, że Liv Taylor jest zajebista)
Historia:
Historię Adai poznaliście siedząc przy cieplutkim ognisku.
Kobieta przeplatając swą opowieść historią i tradycjami elfów zaznajomiła was z tym jak została wybrana aby stać się kapłanką elfiej bogini ziemi: Ishi oraz z tym jak do tego nie doszło.
Dowiedzieliście się o spisku wymierzonym przeciw jej rodzinie i o samotnej ucieczce Adai z lasu Athel Lorenn oraz jej długiej i ciężkiej podróży przez góry szare do lasów Wissenlandu.
Podzieliła się z wami również tym jak poznała tam ludzkiego leśnika w któremu oddała swe serce , jak poczyniła z nim śluby wierności do końca swych dni, jak uczyła się łowieckiego rzemiosła, jak urodziła dwójkę dzieci, jak żyła wśród ukochanych.
Dowiedzieliście się również tego jak prysło jej szczęście, o napadzie zwierzoludzi, o tym jak znów została sama. A później wyruszyła na szlak by zapomnieć. Za pieniądze z wykonanego zadania ma zamiar znaleźć sobie nowe miejsce na ziemi.
Mówiąc to płakała. Czuliście, że podzielenie się tym z kimś sprawiło jej wielką ulgę.
Poznaliście ją od strony miłej troskliwej kobiety którą łatwo zranić nie tylko fizycznie.
Wiecie iż bardzo kocha róże skąd jej przezwisko – Rose. Bardzo mądra, wspaniale śpiewa, trochę nieśmiała.