| Nie wiadomo, co zamierzał odrzec imć Allister, ani też, czy zrozumiał zadane mu w mowie Ragadańczyków pytanie. Jego uwagę przykuły bowiem z pozoru dalekie odgłosy, ledwo przebijające się przez ponure świszczenie wieczornego wiatru. Odwrócił się ostrożnie w kulbace, uprzednio przymknąwszy jedno oko, by szybciej przysposobić się do widzenia w ciemności. Wiedział, że wjeżdżając w krąg światła pozbawił się na moment możliwości dostrzegania kształtów w mroku nocy. W napięciu oczekiwał, aż wzrok ponownie się przystosuje. W uszach ponuro wiał mu wiatr.
Jego dziwaczne zachowanie musiało wprawić w konsternację współtowarzyszy, ale w człowieku obytym z trudami życia na szlaku budziło raczej czujność, niż politowanie.
__________________
Ni de ai hao - xue xi hai shi xiu xi? |