| Mundoc
Młodzieniec przełknął cicho ślinę pod wzrokiem krasnala i uśmiechnął się nieśmiało. Do diabła! Co za cholerna banda! Jeszcze trochę i wyciągnął sztućce i mnie zjedzą! Do diaska! Znów sięgnął za pazuchę i tam właśnie znikneła niepostrzeżenie talia. W dłoni została mu jedynie jedna karta. Spojrzał na nią i nieznacznie pobladł. Mimo, to wsunął ją do kieszeni na piersi. Chwilę patrzył po was i nagle wbił wzrok w stół. Jego ręka powędrowała do kufla i potem z powrotem, do ust. Gdy odstawił kufel tym razem jego zawartość skurczyła się do połowy. - Nie mam ich za dużo, panie Karhal. A grać lubię głównie w pokera lecz nie mam nic przeciw innym grom karcianym. |