SWAT

- Zrobiłam panu kawę – powiedziała Amanda Dee - Nie wiedziałam, czy Pan lubi sypaną czy rozpuszczalną, więc zrobiłam tę drugą. Jest też cukier i śmietanka, bo nie wiedziałam czy woli pan gorzką czy słodką, czy białą czy czarną. Dziękuję panu za pomoc.
- O nie, to ja dziękuję. Kawa wygląda bardzo dobrze, o wiele lepiej niż te popłuczyny z Iraku - powiedział zdziwiony Cyrus. Wstawił się za stewardesą tylko po to, żeby mieć spokojną podróż. A tu taka niespodzianka. Darmowa kawa.
"Dobrze że mi jeszcze pączków nie przyniosła" - zaśmiał się sam do siebie kiedy przypomniał mu się powód kłótni, która zakończyła się jakiś czas temu.
Stewardesa odeszła do swoich obowiązków.
Cyrus zamieszał kawę łyżeczką. Pachniała i wyglądała smakowicie. Zbliżył kubek do ust, wtedy w jego nozdrza uderzył smród krwi. Smród pamiętany z Iraku. Nie był to zapach świeżej krwi, ale zleżałej w jakimś starym słoju i zaschniętej. Odstawił szybko kubek na tackę.
"Jaja se kurwa robicie? - zapytał się w myślach sam siebie.
Zamieszał łyżeczką ponownie i uniósł ją do góry. Z łyżki zwisał i ociekał wielki, śmierdzący skrzep krwi.
"Co jest grane? - nie wierzył własnym oczom.
Nagle z osłupienia wyrwał go krzyk. Podniósł głowę aby zobaczyć skąd dochodzi, lecz równie szybko popatrzył na łyżeczkę na której sekundy wcześniej wisiał skrzep krwi. Z niedowierzaniem stwierdził że kawa wygląda tak jak powinna, a z łyżeczki kapią tylko pojedyncze kropelki czarnego napoju. Popatrzył znowu w dal autobusu. Usłyszał tylko pojedyncze słowa takie jak "lekarz", "zawał". W tym czasie zamieszał ponownie łyżeczką w kawie. Nic. Czysta kawa. Przeszła go myśl, żeby ją wylać, ale nie chciał zrobić przykrości stewardesie. Chwycił kubek i wychylił go jednym haustem.
Autobus toczył się powoli, a krzątanina na środku coraz bardziej malała. Teraz już wiedział że umarł gruby, czarny babsztyl który jakiś czas temu zrobił niezłą awanturę o... pączka.
- Dobrze jej tak. Kolejnego, spasłego czarnucha mniej.

Gdy zatrzymali się na stacji, chwycił swoją kurtkę leżącą na drugim siedzeniu i ruszył w kierunku sklepu. Jeśli nadal ma przed każdym łykiem kawy widywać zakrzepłą krew, wolał wyposażyć się w swoje własne napoje.
Szybko wskoczył do sklepu. Ze stojaka z gazetami ściągną dwie. Na drogę, żeby się nie nudzić. Miał przy sobie tylko podręczny ekwipunek, a całą resztę wysłał pocztą do domu, w tym jego ulubione książki. Gazety jakie wybrał to jakiś magazyn motoryzacyjny i sporej grubości czasopismo z felietonami i opowiadaniami science-fiction. Następnie udał się do lady i wziął do tego dwa litry wody, batonika "Mars" i karton mleka. Uregulował rachunek i ruszył do autokaru, na swoje miejsce. Akurat w tym samym czasie sanitariusze wynosili ciało grubej murzynki. Było widać po niech zmęczenie. Cyrus szybko wskoczył znowu do autobusu i wrócił na swoje miejsce. Rozpostarł się wygodnie i popijając mleko prosto z kartonu, zaczął czytać magazyn motoryzacyjny.

 

__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być.