| Jagła klęczał w pozycji strzeleckiej za bunkrem. Kolbę miał przyłożoną do barku, i przymrużonym okiem, szukał poprzez szczerbinkę, celu do oddania strzału. W całkowitym skupieniu obserwował bieg wydarzeń. Nagle, zobaczył, że jeden ze Stalkerów wszedł do bunkra. Po chwili owa postać wyszła z tamtąd trzymając w rękach RPG.
- Mógł od razu powiedzieć, że ma taki sprzęt, a zadanie było by łatwiejsze. - Wyszeptał do siebie z ironią. Jagła miał świadomość, że w każdej chwili może stracić życie, i wkurwiało go, jeżeli inni nie robią na 100% tego, co mogą zrobić bo i on może za to zapłacić.
Postać z RPG powiedziała - Osłaniajcie mnie.
- No niech ci będzie, Amigo - odpowiedział Jagła.
Ostrożnie idąc w schylonej pozycji, który umożliwiała natychmiastową wymianę ognia, szukał dogodnej pozycji, w której mógłby się ustawić, żeby osłaniać towarzysza ogniem. Z doświadczenia wiedział, że tutaj nie liczy się trafianie. Tutaj liczy się "zasypanie" przeciwnika pociskami, które skutecznie dezorientują wroga. Po drodze podszedł do Szawła, który najwidoczniej chciał uniknąć starcia, i chciał zostać na tyłach. Uderzył go kolbą w głowę i powiedział
- Jeżeli myślisz, że będziesz mógł się opierdalać, to się mylisz. Idź, i ty też mu pomóż - Po czym poszedł, osłaniać towarzyszy. |