| -Dzięki Bogu – wyszeptał John ocknąwszy się ze snu, a raczej koszmaru. Nad sobą zobaczył Inez co był przyjemnym obrazem po przebudzeniu gdyby nie błądzące po głowie wspomnienie plazmowej piły Cyrusa . Zaczął powoli wstawać jednocześnie przejeżdżając ręką po głowie. Wyczuł opatrunek i syknął kiedy mocniej przycisnął do niego palce. Nie stał na nogach zbyt pewnie, rozejrzał się dookoła obok niego stał Bob i Inez, trochę dalej Derek trzymający się z ucho.
-Gdzie jest Cyrus? Muszę uważać na niego i tą jego niebezpieczną zabaweczkę.- przemknęło mu przez głowę.- Zaraz jednak uświadomił sobie że atak inżyniera był tylko jego snem – dlaczego niby chciałby mnie zabić? Z drugiej strony ten koszmar wskazał mi możliwość wyjścia z tej pułapki. Przecież wszystkie pomieszczenia na statku są wentylowane.- Spojrzał na inżyniera majstrującego przy drzwiach. – On pewnie będzie wiedział czy zmieścimy się w szybie. Chociaż raczej gdyby to było możliwe nie zajmował by się drzwiami tylko już dawno by nas stąd wyprowadził.- John w zamyśleniu oparł brodę na dłoni – Ludzie często zapominają właśnie o najprostszych rozwiązaniach. Może jednak zanim z nim pogadam ruszę się i sam poszukam.
Jego rozmyślania przerwał jakiś hałas, rozejrzał się w poszukiwaniu jego źródła. Niewzruszone żadnymi wcześniejszymi żadnymi wcześniejszymi próbami drzwi wreszcie się otwarły, a dokładnie otwarły się już kilkaset razy niestety równie często się zamykały. Stojący obok Cyrus wyglądał jakby za chwilę miał wyciągnąć piłę plazmową i zacząć ciąć wszystko co znajdzie na swej drodze. Mówił coś i chyba zwracał się do wszystkich ,,zebranych” ale przez gilotynowaty szczęk drzwi informatyk nie zrozumiał o co mu chodziło. Korzystając z okazji że uwga wszystkich skupiła się na dziele ,,inżyniera z piłą” jak zaczął nazywać go John skierował się pomiędzy skrzynie w poszukiwaniu kratki wentylacyjnej. |