Widzę złożenie dwu pomysłów. Wydaje mi się nie do końca szczęśliwe.
Z jednej strony:
Cytat:
Co jakiś czas (powiedzmy co tydzień lub rzadziej lub częściej, zależy od zainteresowania) MG wrzucałby, opis miejsca i postaci, zależności między nimi i osobiste/grupowe cele, opisywał by (lub dawał tylko wskazówki) charaktery postaci i ich wygląd, sposób bycia. I rozpoczyna scenę prowadząc jednego z bohaterów.
Pomiędzy wydarzeniami, aktorzy (każdy kto by chciał) mogli by wcielić się w wybraną przez siebie postać (nawet w każdej scenie w inną, ale jedną na scenę) i zagrać rozwinięcie tej sceny, próbując osiągnąć cele postaci.
|
Co przypomina mi sesje otwarte, które już kilkakrotnie przewinęły się przez forum. Ciesząc się mniejszym lub większym zainteresowaniem graczy. Mając tą przykrą cechę, że postacie, które się pojawiają często są średnio akceptowalne, prowadzą własną akcję, albo po scenie znikają i nie wiadomo co z nimi zrobić dalej...
Z drugiej zaś:
Cytat:
|
jest z góry ustalony spektakl, mamy role i świat opisany przez autora, mamy scenografię i powiedzmy dialogi opisane przez scenarzystę, ale w każdym teatrze ta sztuka, wygląda inaczej bo są inni aktorzy.
|
Więc tutaj domniemanie moje, że wprowadzamy znacznie większą "ograniczoność" dla działania postaci; jednocześnie upraszczając wejście do gry. Dla mnie to przypomina sesje konwentowe - tu masz postać, statystyki, kartę... i gramy.
Nie wiem czy jest sens łączyć te dwie formy... Nie wiem czy się da.
Prawdę powiedziawszy kiedy przeczytałem tytuł pierwsze o czym pomyślałem to właśnie pre-definiowana sesja. Prowadzący określa czas i miejsce akcji, może nawet zarysowuje scenariusz i przedstawia postacie (KP), które wezmą udział w wydarzeniach. Gracze wybierają więc z gotowego (i jednocześnie niezmiennego) zestawu postaci. Gracze nie muszą tworzyć karty, mogą wycofać się w praktycznie każdym momencie...
Taka sesja mogłaby być interesująca dla graczy, którzy nie mają specjalnie czasu na coś dłuższego, lub boją się rozpocząć normalną sesję lub nie wiedzą jak napisać kartę. Byłby to taki warsztat, czy jakaś forma pokazowej sesji. Chyba lepsza niż robienie z normalnej sesji warsztatu...
Wymagałoby co prawda od mistrza (może mistrzów?) sporo pracy, ale może byłoby ciekawym eksperymentem.