| - Dobra panowie, ruszać się. Powinni być gdzieś tutaj- rzekł sierżant.
Arek wyskoczył z wozu i zaczął się rozglądać dookoła. Otaczały go szare, zmęczone wojną bloki. Nie wiadomo było kto jest w ich wnętrzu.
Niemiecki towarzysz zagwizdał. Arek podszedł do niego, aby uzyskać nowe informacje odnośnie misji:
- Dobra, tutaj ostatni raz widzieliśmy oddział przez satelitę. Jeden z tych ludzi był agentem niemieckiego wywiadu, działającego w kooperacji z polskim. Miał on przy sobie pendrive'a z danymi, które zdobył w między czasie. Niemiecką elektronikę możemy namierzyć z centrali. Dobrze było by zdobyć ten sprzęt.
Arek zastanawiał się jakie dane mógł zawierać ten pendrive. Jego domysły przerwał dźwięk kul. "Co jest? Walka w tym rejonie? Przecież nikt nie wydał rozkazu ataku, ani nikt nie miał przysyłać nam wsparcia"- pomyślał Arek.
- Dwójkami po połowie, jeden dobiega za ten samochód, osłania, biegnie drugi, szybko!- wydał rozkaz sierżant.
Kapczyński rzucił się w stronę najbliższego samochodu i wyjrzał zza niego, w poszukiwaniu przeciwnika:
- Czysto! Szybko chodźmy!
Arek nie myślał teraz taktycznie. Chciał za wszelką cenę dotrzeć do miejsca strzelaniny. Nie cechował się on zbytnią porywczością, lecz tym razem wykazał jej aż ponadto.
Kiedy doszli na miejsce ujrzeli milicjantów. Przeszukiwali oni jakiegoś ruskiego tira. "Może to ci których szukamy?"- pomyślał. Hans wyciągnął coś w rodzaju PDA i kiwnął do sierżanta Bilickiego głową:
- Polacy?- krzyknął
Odpowiedź była zgodna z założeniami. Arek rozejrzał się w prawo i w lewo:
- Osłaniajcie mnie- a następnie wolnym truchtem ruszył w stronę napotkanych ludzi, mając nadzieję, że posiadają przedmiot którego poszukiwał jego oddział. |