Piter1939

No cóż mistrzu Albercie, nie godzi się zwlekać gdy dama nalega, dokończymy partię może nieco później, polecę służbie by nie ruszała stołu-odezwał się Piotr, przynieście płaszcze! Wychodzimy-dodał głośno po chwili.


Gdy już lokaj nałożył mu ciężki, sobolowy płaszcz , wyciągnął ramię w kierunku hrabiny i tak ruszyli na przechadzkę. Zima tego roku dopisała, pogoda był bardzo ładna ale Piotr podejrzewał ,że być może hrabina ma mu coś istotnego do przekazania skoro naciskała na spacer.

Joanno wyglądasz jak zwykle olśniewająco, rad bym Cie widywać jak najczęściej gdyby tylko obowiązki nie stawały mi na przeszkodzie…-odezwał się po chwili uśmiechając się najbardziej uwodzicielsko jak tylko potrafił . Do naszego szanownego biskupa sprowadzają Cię względy tylko towarzyskie czy też możemy się spodziewać zastać u niego jakieś interesujące osoby?- Zapytał nieco później.

Piotr raczej nie lubił bywać na oficjalnych przyjęciach ale niestety musiał ,zaprocentuje to w przyszłości cennymi znajomościami tak istotnymi dla jego przyszłej kariery. Wpatrywał się uważnie w twarz swej towarzyszki czekając na odpowiedz.