Cytat:
Napisał Gettor  |
Tak, cieszymy się razem z tobą Gettor, że współtworzysz wikipedię.
Cytat:
Napisał Michalius A co do tematu... Osobiście lubię psionikę. Owszem, przyprawia dużo problemów. Przerabianie świata tak żeby był nagle przygotowany na psioników (nadworny psion poza nadwornym magiem, obrona przed mocami psionicznymi nie tylko magią itp itd) jest problemem. A przenikanie się magii i psioniki nie oddaje jej wystarczającego szacunku. Ale pomimo tego, osobiście grałem już dwoma postaciami psionicznymi i dobrze się przy tym bawiłem. A o to chodzi. |
Mi się wydaję, że po prostu ludzie tworzą kiepskie sesje RPG i o to chodzi. Wszystko to samo. Nic nowego. Jak ktoś chce być super oryginalny to wprowadza jakieś niesamowite usprawnienie fabularne albo przemienia teksturę grafiki swojej gry. Ohohoho, o to usprawnienie. Po co psionika skoro jest magia? No po to, że to są dwie różne sprawy.
Wydaje się, że ludzie pozapominali (a może nigdy o tym nie wiedzieli?), że czasy, w których żyjemy to nie tylko to, że np jeździmy samochodem zamiast na koniu, a na przykład różnica między demokracją, a demokracja szlachecką. To nie tylko śmiesznie wyglądające złote monety, ale też brak systemu bankowego. W końcu różnica między dzisiejszymi policjantami, a milicjantami z jakiegoś księstwa w średniowiecznej scenerii nie polega tylko na tym, że inaczej są ubrani. Tak to jest jak się wszystko traktuje wyłącznie jako scenerię nie wpływającą na fabułę.
Psionika jest dla mnie ważnym i różnym elementem światów fantastyki niż magia. Magia związana jest z wiarą (dnd magia objawień) i odwoływaniem się do sił nadprzyrodzonych i ich zasad (dnd magia wtajemniczeń), natomiast psionika polega wyłącznie na swoich zdolnościach - swoim umyśle.
RPG to nie teatr, w którym są ci sami aktorzy występujący w innych sceneriach - to gra, w której pionki ożywają w wyobrażonym, kompletnym świecie. Pionki graczy na planszy, którą głównie tworzy mistrzy gry.