A jednak wolałem zrobić wojownika
Drugi łucznik raczej potrzebny nie będzie, a machający żelastwem gościu, zawsze się przyda
Mam nadzieję, że KP odpowiada i nie będą wymagane żadne poprawki
Imię: Erthar Measer
Charakter: Młodzieniec pewny siebie, jak mało kto. Zawsze przed jakąkolwiek walką uważa siebie za faworyta. Zwykle ma rację. Jako tako, jest dosyć spokojny, ale w czasie walki zamienia się w bardzo agresywnego osobnika. Nawet jeśli jesteś jego towarzyszem, powinieneś uważać, aby nie skończyć z przebitym brzuchem. Towarzyski, tak, ale nie znaczy to, że też miły. Zdarza mu się rzucić jakąś uszczypliwą uwagę pod adresem rozmówcy. Jego kontakty z kobietami ograniczają się zwykle do przygód na jedną noc. Nie wierzy w miłość na wieki. Raz się naprawdę zakochał i miał z tego tylko problemy. Lubi sobie wypić. Bardzo często zdarza mu się z tym przesadzić i budzi się potem z potężnym kacem. Dba tylko o siebie. Pozostali go nie obchodzą. Jest chciwcem. Zdarza mu się mówić do samego siebie.
Klasa: Wojownik
Wiek: 20 lat
Rasa: Człowiek
Wygląd: Jeszcze młody chłopak. Ledwo co wszedł w dorosłość. Średniej długości włosy barwy czarnej zawiązane w kitkę. Zielone oczy. Zwykle gładko ogolony. Jego ciało szpecą dwie blizny. Jedna pionowa, długa, przechodząca przez prawą skroń i prawe oko. Druga to przekątna blizna znajdująca się na jego klatce piersiowej. Co do gabarytów, to jest wysoki coś ponad 6 stóp(ponad 180 cm) i dosyć solidnie zbudowany.
Historia: Dobra, to od początku. Urodził się w jakiejś małej wiosce, której nazwy nawet nie pamięta. Stara się zapomnieć o przeszłości i dobrze mu to wychodzi, ale jest jedno wydarzenie, którego nie zapomni chyba nigdy. No więc był synem kowala i zwykłej wiejskiej kobiety. Od dziecka pomagał ojcu w kuźni, ucząc się trochę jego fachu i przy okazji zwiększając swoją siłę. Od zawsze chciał podróżować i walczyć. Rodzice nie byli z tego powodu zadowoleni, więc po kryjomu trenował na broni, którą wykuł jego ojciec. W wieku siedemnastu lat z pewnego powodu, zaczął podróżować. Nie lubi rozmawiać o tym momencie w swym życiu. Po prostu zaczął podróżować, a powód tego zna tylko on sam. No i może jeszcze nieliczne osoby. Na szlaku nie miał łatwo, ale jakoś sobie radził. Zaczął pracować jako najemnik. Tu komuś obił mordę, aby odebrać dług względem swego pracodawcy. Tam chronił karawany przed bandytami. Robił to, co lubił. Walczył. Często nawet zabijał. Wraz z pierwszym zabitym przeciwnikiem, odkrył swoje drugie ja. Początkowo się go obawiał, ale z czasem przyzwyczaił się do tego wszystkiego.
Ekwipunek: Zbroja z kolczugi, miecz, bukłak na wodę(ale nosi w nim piwo, lub inne trunki), torba podróżna, trochę bandaży, aby w razie potrzeby opatrzyć sobie rany