Cytat:
|
Ekonomia myślenia preferuje takie metody myślenia, które najmniej bolą. Więc ekonomia postuluje przyjęcia najprostszego możliwego wniosku: That did it!
|
Nie, ekonomia myślenia nie polega na upraszczaniu rozwiązań. Proste tłumaczenia są wynikiem stosowania tego toku, a nie założeniem. Współczesna nauka opiera się przede wszystkim na empiryzmie (ocenę wartości epistemicznej takiej metodologii pomijam), skoro czwarty wymiar przestrzenny (lub piąty, jeśli stosujemy nazwę wymiar także w odniesieniu do czasu i nadajemy mu numerek 4) nie został zaobserwowany i rzeczywistość nas otaczającą (masę) da się opisać za pomocą trzech wektorów, czwarty wymiar przestrzenny to byt zbędny.
A przede wszystkim nie udało się go zaobserwować, stałby w sprzeczności ze wszystkimi znanymi postulatami współczesnej fizyki i psułby obliczenia. W teorii strun i jej pochodnym (nota bene też za nią nie przepadam) dodatkowe wymiary, jak wspomniałem, nie spełniałyby wymogów by umożliwić zmianę długości drogi neutrin. Model standardowy wyglądał jak wyglądał, bo wszystko sprowadza się do długości, szerokości i wysokości, mówiąc wprost.
Nie mniej, chętnie bym przeczytał to uzasadnienie, o którym wcześniej była mowa.
Cytat:
|
A przy okazji jest nie poprawnym newtonistą, więc piąte i n-te wymiary, struny itd. anihiluję brzytwą Ockhama.
|
ok, nic mi do tego
Ja dla odmiany jest gotów przyjąć autorytet ludzi, którzy poświęcili swoje życie na badania nad tymi zagadnieniami i powszechnie uchodzą za najlepszych w tym co robią na świecie. Jeśli świat nauki jednogłośnie (albo chociaż znakomitą większością) udowodni którąś z tych tez właściwym aparatem (doświadczeniem, możliwością wykorzystania tezy w praktyce, powtarzalnością zjawiska itd.) to niech będzie - jestem w stanie się przełamać i uwierzyć, że mikroskopijne struny sobie drgają w wymiarach, których nie jestem w stanie zaobserwować. Rany... to faktycznie brzmi głupio.
Lepiej, żeby nie była to prawda.
Cytat:
|
A konferencję robił duch święty?
|
Nie wiem, nie oglądałem konferencji (była jakaś ogólnomedialna?). Bazowałem w swojej wypowiedzi na tym, co można wyczytać na kilku, również zagranicznych stronach: że część naukowców nie chciała podać swych nazwisk, bo woli nie być wiązana z ewentualną porażką. Pozwoliłem sobie na taki przytyk w stronę entuzjastów wyników OPERY. Z jednej strony "cichosza" świadczy o poważnym podejściu do sprawy samych badaczy, z drugiej narzuca się myśl, że odbiorcy próbują rozdmuchać temat bardziej, niż sami naukowcy.
Cytat:
|
Teoria względności (ogólna i szczególna) Einsteina nie jest idealna. Potwierdza to fakt, iż nie łączy się z mechaniką kwantową.
|
Mechanika kwantowa, o ile pamiętam, ma problem tylko z jedną teorią Einsteina, nie z obiema. Ponoć liczby da się jakoś sklecić (albo kiedyś będzie można), a największy problem to starcie: determinizm vs probabilistyka (dziwne słowo swoją drogą) z tym słynnym: "Bóg nie gra w kości" i nieoznaczonością Heisenberga.
Nie wiem, bo do Einsteina potrzebny jest w małym palcu rachunek różniczkowy, rzecz poza moim zasięgiem.
Cytat:
|
Mogę wiedzieć na przykład czego?
|
Pytanie uważam za dziwne. Raz, bo odnosi się jakby nie patrzeć do retorycznej figury, a dwa, tak poważnie: jedno z największych ograniczeń, jakie poznała ludzkość, ma drobną szansę by zostać zniesione. Ma prawo to wywołać różne skrajne odczucia. Ja się trochę będę bał, później zwiększę zaciekawienie albo w odwrotnej kolejności. Wszak wszystko co nieznane z zasady budzi lęk.
