| Dzień już powoli chylił się ku końcowi, gdy uwagę kilku osób krzątających się przed karczmą zwróciła mała grupka podróżnych. Pomimo zapadającego już powoli zmierzchu wszyscy dostrzegli, że jeden z nich odziany jest w brązowy płaszcz z naszytym czerwonym kołem. Chyba nawet najbardziej nierozgarnięty chłopiec stajenny, lub wiejski półgłówek wiedział że jest to symbol najsłynniejszego i najdzielniejszego zakonu rycerskiego tego królestwa. W repertuarze każdego szanującego się barda musiała znaleźć się pieśń o tym jak 300 Rycerzy Zakonu Świtu Nowego Ładu przez 3 tygodnie broniło twierdzy Karak du Monties, lub o obronie wąwozu Hockhleber, lub o pamiętnej szarży w wielkiej bitwie z przed 10 lat z góralami z południa, lub o wielu, wielu innych czynach rycerzy zakonnych. I teraz właśnie jeden z tych słynnych obrońców królestwa zawitał tu, do tej karczmy. Wszyscy na chwile przerwali zajęcia przyglądając się niecodziennemu gościowi. Co niektórzy zaczęli zastanawiać się też jakież to srogie i poznaczone bliznami oblicze skrywa się za hełmem rycerza. Rycerz zaś chyba jeszcze nawet nie świadomy uwagi jaką wzbudził podjechał do drzwi stajni, lekko zeskoczył z siodła i chwyciwszy uzdę wprowadził swego siwka do jej wnętrza. Gdy po kilkudziesięciu minutach wreszcie ja opuścił nie miał już na głowie hełmu i wszyscy mogli zobaczyć jak wygląda. Wbrew oczekiwaniom nie był to stary poznaczony bliznami wiarus. Ze stajni wyszedł młodzieniec. Jasne włosy miał zgodnie ze zwyczajem zakonnym krótko obcięte. Według oceny co starszych obserwatorów dopiero niedawno przestał być chłopcem. Wychodząc uśmiechnął się do obserwujących go ludzi i szybkim krokiem podążył za towarzyszami do wnętrza karczmy.
__________________
Czy to Latający Potwór Spaghetti Twórca Wszechrzeczy powoduje zaćmienia Słońca? |