Błażej
Uśmiech jeszcze mu się poszerzył gdy dostrzegł reakcję
Anny. Jednak bardziej uśmiechał się do siebie samego niż do towarzyszy. Uwielbiał oceniać ludzi na pierwszy rzut oka, po źle spakowanych pomarańczowych plecakach, krzywo stawianych stopach podczas marszu, czy choćby sposobie picia wody. Oceniał jednak nie dla samej oceny. Prawdziwą przyjemność znajdował dopiero w weryfikowaniu tego w rzeczywistości. Uwielbiał obserwować to co z nich wychodzi gdy patrzą w przepaść i tracą grunt pod nogami, gdy leżąc w ciasnym korytarzu jaskini wiedzą że już nawet nie można się odwrócić żeby uciec. Cóż, niestety mała szansa żeby trafiła do niego na szkolenie... pewnie nigdy się nie dowie kim naprawde jest.
Cytat:
|
Napisał Anna Mam nadzieję, że kontemplować pustkę - w końcu dlatego jedziemy do Lesznikowa a nie do Międzyzdrojów; przynajmniej tak mi się wydaje. - odezwała się wysiadając z samochodu, |
-
Cóż w takim razie przyjdzie jeszcze trochę poczekać zanim się dowiemy - powiedział wysiadając z auta.
Przeciągnął się i zaczął spacerować w pobliżu vana.