lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - Partyzanci: Bez strachu w ciemność... [+18]

valtharys · 20-12-2011, 21:47

John wyszedł na potężnym kacu z hotelu i prawie nie wyszedł z siebie, gdy zobaczył jak jakiś trzydziestoletni mężczyzna opiera się o jego samochód. Opiera się o jego samochód. Ta myśl trafiła Smitha jak piorun

„Jebnę mu. Jak nic mu jebnę”. Pomyślał z trudem powstrzymując by ręce nie złożyły się w pięści. Miał kaca. Od kilku dni nic nie ruchał i jeszcze jakiś pajac mu kładł swoją dupę na jego dziecińce.

Powstrzymał się i rzucił wkurwiony:

-Co Ty robisz? –John podszedł do mężczyzny. Ten zdawał się go nie zauważyć.

-Mówię do Ciebie! Odsuń się od wozu.

Mężczyzna podniósł wzrok. Zdziwiony obecnością egzorcysty. Wyprostował się.

[i]-Ach, wreszcie. Witam Cię, jestem Johann. Mamy razem podróżować ku zamkowi Varos.

Egzorcysta zdziwił się tak szybkim przedłożeniem sprawy. Ale nie miał zamiaru zabierać nikogo obcego na pokład swojego wozu.

-Kim Ty w ogóle jesteś? I skąd wiesz, że zmierzam do Varos?

- Jestem przyjacielem adresata listu, który dostałeś niedawno gołębiem. – powiedział do egzorcysty, jednak zamiast na niego patrzeć, czytał książkę zawzięcie. Podniósł jednak znad niej głowę.

Egzorcysta spoglądał przez chwilę jeszcze zdezorientowany, a gdy Johann wsiadł do jego samochodu ten zrobił to samo. Odpalił silnik. Potężny czterystu konny silnik zaryczał i mężczyźni ruszyli razem. Smith otworzył okno, zapalił papierosa i zaciągnął się. Dym wypełnił samochód, a egzorcysta włożył kasetę do odtwarzacza i z głośników poleciało Highway to Hell.

Smith spojrzał na towarzysza i rzekł:

- No dobra, powiedz coś Panie Tajemniczy o sobie skoro mamy podróżować razem. Co wiesz, czego ja nie wiem ?

Smith nie zamierzał zwierzać się obcemu, ale nie zamierzał też milczeć przez całą podróż. Mimo kaca, myślał całkiem trzeźwo. Był dupkiem, całe życie był dupkiem i nie zamierzał się zmieniać. Co nie znaczyło, że będzie jechać w milczeniu jakby zapomniał języka w gębie. Nawet głupia rozmowa umili czas podróży, gdzie byli skazani na siebie. Kolejne zaciągnięcie papierosem i kolejna warstwa dymu wydobyła się przez uchylone okno.

Gdzieś po paru kilometrach jazdy i zapewne ciekawej rozmowie, Smith zauważył na poboczu rozwalony samochód. Ktoś obok niego stał. Spojrzał pytająco na towarzysza. Może ten wiedział znów czegoś, o czym Smith nie miał pojęcia. Kolejny obcy autostopowicz.. Bóg nie mógł być aż tak podły, a może jednak ?

20-12-2011, 21:47	#18
valtharys Reputacja: 1	John wyszedł na potężnym kacu z hotelu i prawie nie wyszedł z siebie, gdy zobaczył jak jakiś trzydziestoletni mężczyzna opiera się o jego samochód. Opiera się o jego samochód. Ta myśl trafiła Smitha jak piorun „Jebnę mu. Jak nic mu jebnę”. Pomyślał z trudem powstrzymując by ręce nie złożyły się w pięści. Miał kaca. Od kilku dni nic nie ruchał i jeszcze jakiś pajac mu kładł swoją dupę na jego dziecińce. Powstrzymał się i rzucił wkurwiony: -Co Ty robisz? –John podszedł do mężczyzny. Ten zdawał się go nie zauważyć. -Mówię do Ciebie! Odsuń się od wozu. Mężczyzna podniósł wzrok. Zdziwiony obecnością egzorcysty. Wyprostował się. [i]-Ach, wreszcie. Witam Cię, jestem Johann. Mamy razem podróżować ku zamkowi Varos. Egzorcysta zdziwił się tak szybkim przedłożeniem sprawy. Ale nie miał zamiaru zabierać nikogo obcego na pokład swojego wozu. -Kim Ty w ogóle jesteś? I skąd wiesz, że zmierzam do Varos? - Jestem przyjacielem adresata listu, który dostałeś niedawno gołębiem. – powiedział do egzorcysty, jednak zamiast na niego patrzeć, czytał książkę zawzięcie. Podniósł jednak znad niej głowę. Egzorcysta spoglądał przez chwilę jeszcze zdezorientowany, a gdy Johann wsiadł do jego samochodu ten zrobił to samo. Odpalił silnik. Potężny czterystu konny silnik zaryczał i mężczyźni ruszyli razem. Smith otworzył okno, zapalił papierosa i zaciągnął się. Dym wypełnił samochód, a egzorcysta włożył kasetę do odtwarzacza i z głośników poleciało Highway to Hell. Smith spojrzał na towarzysza i rzekł: - No dobra, powiedz coś Panie Tajemniczy o sobie skoro mamy podróżować razem. Co wiesz, czego ja nie wiem ? Smith nie zamierzał zwierzać się obcemu, ale nie zamierzał też milczeć przez całą podróż. Mimo kaca, myślał całkiem trzeźwo. Był dupkiem, całe życie był dupkiem i nie zamierzał się zmieniać. Co nie znaczyło, że będzie jechać w milczeniu jakby zapomniał języka w gębie. Nawet głupia rozmowa umili czas podróży, gdzie byli skazani na siebie. Kolejne zaciągnięcie papierosem i kolejna warstwa dymu wydobyła się przez uchylone okno. Gdzieś po paru kilometrach jazdy i zapewne ciekawej rozmowie, Smith zauważył na poboczu rozwalony samochód. Ktoś obok niego stał. Spojrzał pytająco na towarzysza. Może ten wiedział znów czegoś, o czym Smith nie miał pojęcia. Kolejny obcy autostopowicz.. Bóg nie mógł być aż tak podły, a może jednak ? __________________ Dzięki za 7 lat wspólnej zabawy:-)