| Bast
-Wiesz co mnie dręczy? Zwrócił się Maureen
-Dręczy mnie to że musze się wydostać z tej wyspy w ciągu nie całych sześciu miesięcy musze znaleźć się w domu. Ponadto przyzwyczajony jestem do tego że pracuje sam, a teraz musze zaufać grupie ludzi i nieludzi o których nie wiem nic po za tym że robią mnóstwo hałasu. Z mojego punktu widzenia zachowujecie się teraz jak zgraja amatorów którzy wyprawili się po skarb. Żadne amator jeszcze skarbu nie znalazł, chyba że się o niego potknął. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie skarbem na tej przeklętej wyspie jest znalezienie powrotnej drogi do domu, i mam zamiar ten mój skarbek zdobyć z wami czy bez was to nie robi mi różnicy... Ostatnie zdanie pół-elf niemal wykrzyczał. SPOKÓJ! Wdech... Wydech... Wdech... Wydech... choć jednej przydatnej rzeczy nauczyłem się w Sigil... I z tą myślą czekał na reakcje innych. |