Historia postaci i uwagi ogólne
Co najmniej połowa sesji PBF nastawiona jest na odgrywanie postaci. Na pewno takie są moje sesje. Wielu MG
wykorzystuje różne motywy z kart, wplatając je w fabułę i wykorzystując by motywować, nagradzać, a czasem manipulować postaciami. Ja na pewno będę się odwoływać do wydarzeń z Waszych kart (jeśli będzie do czego) - dlatego też kładę na nie taki nacisk.
Historia przydaje się także Wam, gdy nie ma co pisać w czasie sesji (jako swoisty wypełniacz). Można się wtedy odnieść do przeszłych doświadczeń, powspominać, zatęsknić za domem - lub wręcz przeciwnie itp. Dlatego tworząc historię pamiętajcie, że
tworzycie tym samym
mały kawałek rzeczywistości (świata gry), który będzie miał wpływ na fabułę. MG może wykorzystać stworzone przez Was epizody lub bohaterów niezależnych do swoich celów (np. przyjaciel Was zdradzi, wróg zaproponuje nieoczekiwany sojusz, lub wyśle za Wami list gończy; a rodzina zostawi spadek). Rozbudowana historia ma swoje plusy i minusy.
Pamiętajcie, że w sesjach pbf stawiających na storytelling najważniejsza jest
osobowość postaci, jej styl, ogólny koncept i historia. Mechaniczna karta znajduje się na dalszym planie. W wielu sesjach nie będziecie musieli w ogóle robić mechaniki - komplet umiejętności postaci będzie musiał wynikać z jej historii. Skupcie się więc bardziej na opisowej części karty Waszego bohatera. Na przykład spróbujcie wyobrazić sobie reakcje Waszych bohaterów na przedstawiony problem - to pomoże Wam dookreślić charakter postaci. Co pomyślały, gdy okazało się, że konwój przepadł? Co myślą o Svenie? Jak zareagują o świcie pod młynem, gdy okaże się, że z Wielkiej Wyprawy zostały marne resztki? Jeśli historie postaci będą "wisiały w powietrzu" możliwe, że dam do rozegrania jakieś scenki, które pozwolą je uszczegółowić.
Oczywiście
można grać postaciami, które się znają. Wieś nie jest duża, Wasze postacie mogą (ale nie muszą) się znać. Na pewno kojarzą się z widzenia, zwłaszcza jeśli ktoś jest dzieckiem kogoś znanego lub pracuje na eksponowanym stanowisku (np. w straży, w kapliczce). To samo tyczy się nauki zawodu - np.. magowie terminując u Alvenusa będą się oczywiście znali. To samo tyczy się osób uczących się walki u Knuta (jeśli są zbliżone wiekiem) itd.
Tworzenie dzieci (wnuków) znanych postaci jest możliwe po uprzedniej konsultacji z MG. Powinniście wiedzieć o tym, że macie brata/siostrę/kuzyna, którzy z Wami wyruszają na wyprawę; wtedy przydałoby się też ustalić wspólną część rodzinnej historii.
Zwróćcie uwagę jakie mamy czasy. Rodziny są duże (żadne tam 2+1), wielopokoleniowe i często mieszkające pod jednym dachem, bo nową chatę trzeba zbudować własnoręcznie, a nowe pole własnoręcznie wykarczować. Profesje zazwyczaj są dziedziczne (w teorii oczywiście, Was to nie obowiązuje). Ponadto to średniowiecze, nie współczesność -
dom to nie hotel, a
kto nie pracuje, ten nie je. Ludzie utrzymują się z pracy własnych rąk, a lenistwo z głowy wybija się pasem. Gdyby wszystkie dzieci zastrajkowały, cała wieś po prostu wymarłaby z głodu! Miejcie to na uwadze pisząc historię
Zapomnijcie o wojownikach z Siłą 20 i Inteligencją 4 - postacie stanowiące dodatek do miecza są dobre w cRPGach, nie w grze na forum. Postać powinna być
względnie zbalansowana pod względem atrybutów - pamiętajcie, że nie zawsze podróżuje się w walecznej drużynie; czasami człowiek musi radzić sobie sam, przejąć pozycję po rannym/martwym towarzyszu, lub wręcz ochraniać grupę “bezprofesyjnych” NPCów. W takich wypadkach Roztropność ustawiona na 8 czy Siła na 6 punktów są potężnym utrudnieniem. Oczywiście nadal
najwięcej punktów wkładacie w atrybuty (atuty, umiejętności itd.)
niezbędne dla Waszej profesji - po prostu nie zapominajcie, że każdy bohater musi być względnie samowystarczalny i nie przeginajcie w żadną ze stron.
Od tej zasady są oczywiście
wyjątki. Jeśli macie w głowie koncept wojownika-tchórza (czyli niska Roztropność), lub maga, który nie może unieść własnej księgi (Siła 4) - PBF jest nadal dla Was, gdyż spora część prowadzących przedkłada odgrywanie postaci nad efektowną walkę. Poza tym MG lubią oryginalnych bohaterów. Wampir mdlejący na widok krwi, czy nekromanta, który boi się zwłok to tylko najprostsze przykłady - przymiot sprawiający, że Wasza postać będzie wyróżniać się na tle innych na pewno zaprocentuje. Bohater może nadrabiać wady czymś innym. Ale uwaga: musicie pamiętać potem, by odgrywać te cechy, inaczej się to na Was zemści.
Jest wiele sposobów tworzenia pierwszopoziomowej postaci, np.:
- Bohater coś już umie. Jeden służył w straży, drugi terminował u zielarki, trzeci polował całe życie by zapewnić wikt swojej rodzinie. W historii bohatera jest coś, co uzasadnia umiejętności wpisane w kartę.
- Bohater nie umie nic (np. od dzieciństwa tylko łowił ryby, albo sadził rzepę), ale chce się uczyć. Np. odkrył w sobie kapłańskie powołanie, więc teraz szuka ona kogoś, kto poprowadzi go przez teologiczne zawiłości. Umiejętności bohatera rozwijają się stopniowo w trakcie przygody, w miarę poznawania nowych osób i zdobywania potrzebnych przedmiotów.
- Bohater był już "kimś" (np. kapłanem, który stracił łaski swojego bóstwa), ale się przekwalifikował. Przyjęcie takiej postaci zależy od dogadania się z MG - czy postać zachowa część dotychczasowych umiejętności i będzie wspierać drużynę, czy też "zamrozi" je i zacznie uczyć się nowej profesji od zera. Jej wiek musi być ponadto odpowiednio dopasowany do doświadczeń.
Ta ostatnia opcja Was nie dotyczy - zaczynacie kompletnymi świeżakami.
UWAGA: nie każę Wam w historii uwzględniać wszystkich rad i przykładów, tak samo jak nie musicie przerabiać wszystkich punktów z przytaczanych wcześniej poradników. Co więcej: wręcz odradzam, gdyż nikomu - łącznie z Wami - nie będzie się chciało czytać dziesięciu czy dwudziestu stron życiorysu. Idzie mi raczej o to,
byście skupili się na jednym lub kilku tych punktach jako bazie przy tworzeniu swojego bohatera; znaleźli doświadczenia, które miały decydujący wpływ na rozwój jego osobowości i
wyobrazili sobie jak będzie reagował w obecnej sytuacji w sesji.
Historia może być napisana na zasadzie życiorysu, opowiadania, relacji, wspomnień, kilku znaczących epizodów, które ukształtowały bohatera; lub jeszcze inaczej - piszcie jak Wam wygodnie. Pamiętajcie, by uzasadnić w niej wybór profesji, to co postać umie, jej charakter itp. Minimalna wielkość to 1 strona A4. Jeśli zobaczę kartę “na odwal się” (względem treści i stylu, nie wielkości) i gracza bez woli wprowadzania poprawek, nawet najlepsza mechanika nie pomoże w przyjęciu do sesji.
I bez przegięć; pierwszy poziom to jeszcze nie bohater - zaledwie człowiek aspirujący do tego zaszczytnego miana.
Dla tych, których problemem jest w ogóle zacząć historię. Spróbujcie wypunktować sobie najpierw:
- Opis wyglądu;
- Opis charakteru (usposobienie, codzienny nastrój, podejście do innych);
- Podejście do religii, władzy, prawa;
- Czego chce od życia, jaki ma cel, do czego dąży, dzięki czemu będzie szczęśliwy?
- Opis życia obecnego (kilka tygodni, miesięcy wstecz). Praca, zwyczaje, codzienna rutyna... Nie musicie zaczynać od pradziadka, jeśli to kłopot. Wystarczy żebyście wiedzieli kim bohater jest obecnie.
Nie piszcie w rekrutacji jakimi profesjami będziecie grać. Nie przekonuje mnie wizja komplementarnej drużyny i nie życzę sobie akcji w stylu "Nooo, skoro jest już jeden mag, to ja zagram wojownikiem". Macie wybrać profesje, którymi będzie Wam się najlepiej grało - nie takie które pasują do drużyny. Uwierzcie mi, dobrą przygodę da się napisać nawet dla monoprofesyjnej drużyny. Powiadomię jednak gdy będzie dużo tych samych profesji - może pomóc to niezdecydowanym w podjęciu decyzji.
I uwaga na koniec: pamiętajcie, że historia postaci stanowi próbkę Waszego warsztatu pisarskiego i potencjału twórczego. Nawet jeśli karta będzie zawierać wszystkie powyższe elementy, ale napisana zostanie językiem "Kali jeść", będzie chaotyczna, pełna powtórzeń, błędów stylistycznych, ortograficznych itp. - spora część MG ją odrzuci.
Przed rozpoczęciem przygody poproszę Was o napisanie krótkich biografii Waszych postaci - tego, co inni gracze mogą (lub powinni) o nich wiedzieć. Przykład (to jest biogram, NIE historia!):
Alfred jest wojownikiem. Wygląda tak-a-tak, na około tyle-a-tyle lat. Znany jest z tego, że chętnie pomaga ludziom; jest przyjazny i zawsze uśmiechnięty. Ma dobrą opinię w mieście. Pracuje w straży, więc większość mieszkańców kojarzy jego twarz. Jego matka jest znaną i cenioną szwaczką. Ojciec stracił lewą rękę w bitwie z orkami, przez co musiał zamknąć swoją kuźnię dopóki najstarsi synowie nie wyuczą się kowalskiego fachu. Alfred ma wielu dobrych znajomych, lecz przyjaźni się jedynie ze swoją starszą siostrą Ellą, która kiedyś służyła w straży, a obecnie jest w ciąży i zajmuje się domem. Prócz Eli wojownik ma dwóch starszych i trzech młodszych braci, oraz malutką siostrzyczkę. Alfred dużo pracuje by zapewnić rodzinie znośne warunki życia w miejsce swojego kalekiego ojca, dlatego nie ma czasu na wygłupy z kolegami, czy przesiadywanie w gospodzie nad kuflem piwa.
Zwróćcie uwagę, że podane są tylko ogólnodostępne fakty: wygląd, zawód, rodzice (bo też są znani), rodzeństwo i styl życia (o osobach znanych zwykle się plotkuje). Jeśli Wasza postać jest synem biedaka, który ledwie wiąże koniec z końcem - zapewne 90% viseńczyków nie ma pojęcia o jego życiu rodzinnym czy zawodowym.
Materiały:
W pisaniu historii postaci mogą pomóc Wam te poradniki:Przykładowe miejsca, gdzie możecie znaleźć
avatary dla postaci (są obowiązkowe!):