| Aurelia przysłuchiwała się informacjom udzielanym im przez policjanta. Poza wątkiem trupa próbującego go zabić, nic nowego nie usłyszała. Tym co najbardziej przyciągnęło jej uwagę było nazwisko, to prawdziwe. Historia tej rodziny zawierała w sobie wiele skandali i byłą na ustach wielu, szczególnie w trakcie życia pięknej Lukrecji. Aurelia co prawda nie miała tej przyjemności by poznać kobietę o której tak wiele słyszała jednak znała Marię, drugą żonę Goffredo. Postanowiła, że później, o ile nadarzy się okazja, spróbuje dowiedzieć się od niego czegoś więcej na temat jego przodków. W końcu sytuacje gdy można było wymienić się wspomnieniami, w tej grupie zdarzały się rzadko, o ile w ogóle. Ciekawiło ją jak długo ów rozejm zdoła się utrzymać.
Gdy Eryk postawił przed nią kubek z herbatą i usiadł przy jej boku, zabrała głos.
- Gdyby nie ten żywy trup, o którym wspomniałeś... Niezbyt interesująco - odparła spokojnie. - Czy poza tym, że są widowiskowe, jest w tych morderstwach coś nietypowego? Cokolwiek?
Wątpiła bowiem w to, że odrobina wnętrzności mogła tak wzburzyć Nieśmiertelnego. Nawet biorąc pod uwagę dodatkowe okoliczności w postaci biegających trupów i tego dziwnego przeczucia, które ich tu zgromadziło.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |