lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Storytelling] Nieśmiertelny

Grave Witch · 08-02-2012, 17:50

Komentowanie wypowiedzi Vanessy wydało się Aurelli stratą czasu. Oczywiście, że nie mogło być mowy o zaufaniu, mimo że bardzo by ją ono ucieszyło. Możliwość wymienienia się wiedzą z osobami żyjącymi setki lat... Z zadowoleniem stwierdziła jednak, że najprawdopodobniej była w tym gronie najstarsza.
Przeniosła spojrzenie z kobiety na okno wychodzące na ulicę, za którym widniała sylwetka Eryka rozmawiającego przez telefon. Dopóki nie wróci i nie poinformuje jej, że pozostali zostali ostrzeżeni, nie było mowy o chociażby cieniu zaufania. I nie chodziło tu tylko o troje Nieśmiertelnych. Skoro osoba, która stała za tymi morderstwami starała się przyciągnąć uwagę takich jak ona to czy nie pomyśli o tym by obserwować miejsce, w którym do nich doszło? Zachowanie Leonardo było na tyle dziwne, że bez wątpienia mogło zwrócić uwagę obserwującego. Ludzie wchodzili i wychodzili z lokalu, w którym obecnie byli. Siadali, jedli, pili, rozmawiali, ale i słuchali. Paranoja? Być może, lepiej jednak ją mieć i żyć, niż nie mieć i skończyć jako bezgłowe ciało w miejskiej kostnicy.
Powróciła spojrzeniem do Vanessy.
- Monad, lub jak powinno się nazywać ów symbol, Monas Hieroglyphica, jest godłem Azoth’u lub kamienia filozoficznego. Oczywiście o ile się nie mylę. Pierwszy raz miałam z nim styczność w Polsce, na dworze Stefana Batorego gdzie miałam okazję poznać człowieka odpowiedzialnego za stworzenie mistycznego języka symbolicznego o tej samej nazwie, Johna Dee. Był to bodajże rok 1584 lub 1585. Obracał się wtedy w towarzystwie alchemika, Edwarta Kellego, który twierdził iż udało mu się ów kamień filozoficzny stworzyć. Sam symbol jest połączeniem siedmiu symboli alchemicznych metali i z tego co pamiętam został stworzony nie przez Dee, a przez niemieckiego jezuitę. Znalezienie wzmianek na ten temat nie powinno być trudne - dodała uśmiechając się lekko, cały czas mówiąc spokojnym, opanowanym głosem współgrającym z wyrazem jej twarzy i zachowaniem.

08-02-2012, 17:50	#16
Grave Witch Reputacja: 1	Komentowanie wypowiedzi Vanessy wydało się Aurelli stratą czasu. Oczywiście, że nie mogło być mowy o zaufaniu, mimo że bardzo by ją ono ucieszyło. Możliwość wymienienia się wiedzą z osobami żyjącymi setki lat... Z zadowoleniem stwierdziła jednak, że najprawdopodobniej była w tym gronie najstarsza. Przeniosła spojrzenie z kobiety na okno wychodzące na ulicę, za którym widniała sylwetka Eryka rozmawiającego przez telefon. Dopóki nie wróci i nie poinformuje jej, że pozostali zostali ostrzeżeni, nie było mowy o chociażby cieniu zaufania. I nie chodziło tu tylko o troje Nieśmiertelnych. Skoro osoba, która stała za tymi morderstwami starała się przyciągnąć uwagę takich jak ona to czy nie pomyśli o tym by obserwować miejsce, w którym do nich doszło? Zachowanie Leonardo było na tyle dziwne, że bez wątpienia mogło zwrócić uwagę obserwującego. Ludzie wchodzili i wychodzili z lokalu, w którym obecnie byli. Siadali, jedli, pili, rozmawiali, ale i słuchali. Paranoja? Być może, lepiej jednak ją mieć i żyć, niż nie mieć i skończyć jako bezgłowe ciało w miejskiej kostnicy. Powróciła spojrzeniem do Vanessy. - Monad, lub jak powinno się nazywać ów symbol, Monas Hieroglyphica, jest godłem Azoth’u lub kamienia filozoficznego. Oczywiście o ile się nie mylę. Pierwszy raz miałam z nim styczność w Polsce, na dworze Stefana Batorego gdzie miałam okazję poznać człowieka odpowiedzialnego za stworzenie mistycznego języka symbolicznego o tej samej nazwie, Johna Dee. Był to bodajże rok 1584 lub 1585. Obracał się wtedy w towarzystwie alchemika, Edwarta Kellego, który twierdził iż udało mu się ów kamień filozoficzny stworzyć. Sam symbol jest połączeniem siedmiu symboli alchemicznych metali i z tego co pamiętam został stworzony nie przez Dee, a przez niemieckiego jezuitę. Znalezienie wzmianek na ten temat nie powinno być trudne - dodała uśmiechając się lekko, cały czas mówiąc spokojnym, opanowanym głosem współgrającym z wyrazem jej twarzy i zachowaniem. __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”