Agape

Postanowili się zaczaić na jeźdźców. Przezwyciężając słabość pokuśtykała na miejsce zasadzki, tym razem znacznie staranniej wybierając swoją pozycję za grubym pniem. Nie uszło jej uwagi że Bruno trzyma się blisko niej.

Zasadzka się udała, jeźdźcy nie mieli szans, głównie dla tego że było ich trzech. Zdecydowanie nie było potrzeby strzelać drugi raz. Żałowała tylko, że nie udało im się zdobyć ani jednego wierzchowca. Następni, mimo iż oczekiwani z niecierpliwością, nie pojawili się. Leo i Moperiol ruszyli na zwiad, nie pozostało nic innego jak tylko czekać.

Wieści które przynieśli były co najmniej niepokojące, ale przynajmniej najbardziej palący problem jakim byli ludzie łowcy na razie mieli z głowy. Ruszyła w stronę jeziora by jako tako doprowadzić się do porządku, reszcie zostawiając debatę nad wozem i jego zawartością. Sama nie kwapiła się by do niego zaglądać, gdyby to zrobiła nie mogłaby już myśleć o uwięzionej w nim dziewczynie jak o "ładunku", który mają dostarczyć na miejsce.

Nieoczekiwanie pojawił się Jager. Mimo że za pierwszym razem nie zrobił na niej najlepszego wrażenia, miło było widzieć go żywego. Wybór który przed nimi postawił był trudny, z jednej strony musieli się spieszyć, z drugiej musieli dotrzeć na miejsce żywi i z „ładunkiem”.
- Nie czuję się na siłach by brnąć przez bagna i nie znam się na żeglowaniu. Wybieram podróż traktem, ale myślę że Mierzwa ma rację, jeśli nie straszne wam trolle i jesteście pewni że podołacie, moglibyśmy się rozdzielić. - powiedziała świadoma, że w obecnym stanie jest dla drużyny tylko balastem i zajęła się przeżuwaniem prowiantu.