| Hm... takie przerwy to spory problem. Moi gracze wolą wypowiedź w stylu ,,no to jechaliście tydzień i dojechaliście". Ewentualnie ,,koń zdechł, jak byliście koło XYZ. Co robicie?" czy jakoś tak. Odpoczynek? Rzadko, najczęściej mieszamy nawalanie się z ogrami z bardziej wymagającymi zagadkami. Ale, oczywiście, w takich wszystko zależy od sytuacji.
W pełni zgadzam się z przedmówcą w kwestii tego, że przerwy nie są jakoś potrzebne, gdy przygoda jest bardziej na myślenie, niż walenie. Z drugiej strony, nawet przy rąbance można nie przerywać, bo gracze lubią walić. Wtedy przerwa ogranicza się do leczenia ran i wydawania doświadczenia.
Co do przerw, to najlepiej chyba takową zrobić, opierając się na przeszłości postaci. Wiedza, że postać to ,,John, mężczyzna, człowiek, wojownik 8lv." niby wystarczy do gry, ale gdy wiemy, że pochodzi z X, miał tam kochankę, młynarz jest z nim spowinacony, a miejscowy krawiec ma uniego spory dług wdzięczności - przerwą może być przyjazd do X, odwiedzenie kochanki, może pomoc młynarzowi, któremu nawalił kamień młyński. John może wziąć kumpli, przedstawić ich mamusi czy zaprowadzić na grób tatusia. Może w miejscowej karczmie spotka jakiegoś znajomego, dzięki któremu wyruszą na nową przygodę? Toporne to, ale zawsze jakiś sposób na doładowanie akumulatorów... Innymi słowy - wyciągaj od graczy historie ich postaci. Może się nie przydadzą, ale mogą się też przydać - na dwoje babka wróżyła (ten cudowny moment, gdy słyszy się: ,,Brat? Nie wiem, co się z ni mteraz dzieje" i MG może z tym bratem zrobić wszystko). Na przygody lub przerwy.
Więcej pomóc nie mogę. Nie wiem zresztą, czy to istotna pomoc - ot, parę uwag. To tyle ode mnie.
__________________
Mole książkowe są zagrożone. Chrońmy ich naturalne ostoje! (biblioteki!)
Wkurzyłam kogoś? Coś pomyliłam? Sorry, ale biblioholik na odwyku to jeden wielki kłębek nerwów. Wybaczcie. |