| x Demon próbuje się wstrzymać ale nie może i wybucha infantylnym śmiechem.
- „Daruj sobie!” – powtarza parodyjnie cienkim głosikiem. – A to dobre! Khym... – wreszcie przestaje się śmiać, łapie Adię za podbródek i mruczy: – Trudna do zdobycia, lubię takie... – po czym puszcza dziewczynę i wzdycha. – Tak, więc, samobójstwo... Trudno powiedzieć, właściwie, wasze życie było takie wątłe i słabiutkie gdy je zastałem, że sam nie wiem, czy bez pomocy tak czy inaczej by nie skonało – wzrusza ramionami. – W każdym razie...
Zawsze miałem skłonność do hazardu i ostatnimi czasy, dokładnie wczoraj, dałem się namówić na głupi zakład z... nieważne, jego imienia też bycie nie zapamiętali – westchnął z rezygnacją. – W każdym razie on twierdzi, że śmiertelnicy którzy tu trafią nie mają szans na odzyskanie swej wolności. Ja, co prawda, również tak twierdzę, ale wypadało, abym się sprzeciwił... wiecie... nie lubię go po prostu... – dodał pod nosem. – Odgryzł mi kiedyś kilka palców... Teraz ja chciałbym mu coś odgryźć.... – buchnął śmiechem. – To był żart, przynajmniej to pierwsze zdanie... A zatem mam zaszczyt ogłosić wam, że wielkodusznie daje wam szansę na odzyskanie swoich dusz – bąknął ze znudzeniem, a potem warknął groźnie – Nie obchodzi mnie, czy będziecie działać drużynowo, czy ginąc pojedynczo, kogo po drodze zabijecie, okradniecie, czy w kimś się zakochacie!!! Macie WYGRAĆ!!! – po tym bardzo motywującym ostrym przemówieniu, dodał łagodnie i lekkodusznie – Wasze dusze zostały zamrożone w kryształach, w Grocie Życia, do której rpowadzi długa i niebezpieczna droga. Musicie je z niej wynieśc. Wy odzyskacie swoje dusze, ja nie wyjdę na idiotę i zrobię durnia z.... nieważne z kogo. Wszyscy będą zadowoleni! Więc??? Szybko, bo stygniecie, aromat się ulatnia... – skrzywił się z niezadowoleniem Rith. x |