| Iustus stał jeszcze przez chwilę na szczycie wzgórza zastanawiając się nad ostatnimi słowami ArcyMistrza, po czym ruszył w ślad za nim.
Dzięki okularom mógł bez większych przeszkód przypatrywać się budowli. A było na co popatrzeć, bo wiem Kościół Boga Słońce był nie tylko przepiękny, ale także dość oryginalny. Jego ogrom sprawiał, że chłopiec nazwałby go raczej katedrą niż kościołem. Ogromna wieża, zakończona przepiękną kopułą, która znajdowała się z przodu zdawała się sięgać nieba, a druga, która znajdowała się po przeciwnej stronie, była niewiele mniejsza. Potężne mury przywodziły na myśl raczej warowny zamek niż świątynię. A nade wszystko piorunujące wrażenie robiło wykonanie gmachu. Otóż cały został zbudowany z cegieł, lecz nie były to takie cegły, jakie spotkać można w świecie rzeczywistym. Każda z nich była niemal przezroczysta, jak gdyby zostałą stworzona z górskiego kryształu. I ten blask... Byćmoże same cegły jaśniały tym nieziemskim blaskiem. Jednak bardziej prawdopodobne wydawało się, że pochodzi on z wnętrza...
__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze. |