Mućka mieliła swym ozorem podgryzając trawkę, gdy Genialny Żółw przyglądał się i jej i innym nowym kandydatom na uczniów.
- Słabo coś wyglądacie – - Muuu?! – z zaskoczeniem spojrzała na nauczyciela. Oj te słowa zaskoczyły Batoru. No w sumie może tamci tak. Choć nie, nie wyglądali tak znowu źle, ale na pewno nie ona. Stała przecież majestatycznie, na czterech łapach i z urokiem gryzła trawkę.
Wiedziała, że jest silna. Wiedziała, że podoła treningowi. Bo jak nie ona, to kto?
***
~No muuu, za mała i za mało trawki miała. Muuuusiała znaleźć lepsze miejsce. Już wiedziała jakie. Góry, a tam chatka, muuuu. ~ – rozmarzyła się, gdy usłyszała pierwsze zadanie.
- No to, muuuu, w drogę! - niemal krzyknęła zadowolona z tego, że się wszystko zaczęło.
Pobiegła czym prędzej w kierunku łódki, jak i inni. Jednak miast do niej wsiąść, majestatycznie pędziła po tafli wody, unosząc się równie majestatycznie tuż nad nią. Nie potrzebne były jej takie ludzkie wynalazki, jak łódź. Mu, na łodzi było zbyt blisko wody, lepiej unosić się nad nią.
Gdy trafi na ląd spróbuje się dopytać miejscowych o okoliczne tereny, których w końcu nie znała, będąc z zupełnie innej części globu. Jakieś fajne, odludnie góry, polany, niezmierzone i niepoznane szczyty. Może uda się w lot zapoznawczy nad miastem jakimś helikopterem transportowym. A nuż gdzieś będzie chatka, taka specjalnie dla nich. Taka w spokojnym, zacisznym miejscu. Taka z widokiem na góry. Taka z dużą ilością trawy. Tak, muuusiało być dużo w okolicy trawy. Żółwiowi na pewno to się spodoba… Ale jak lubi wodę, to mu Mućka nawet sama brodzik wykopie i o piasek zadba. Taka ta Mućka była!